Ένα κείμενο με αφορμή την παγκόσμια ημέρα εγκεφαλικής παράλυσης
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εγκεφαλικής Παράλυσης, είναι σημαντικό να θυμηθούμε για λίγο τους γονείς που μεγαλώνουν παιδιά με κινητικές αναπηρίες εξαιτίας αυτής της σοβαρής πάθησης.
Σημαντικό επίσης, είναι να υποσχεθούμε στους εαυτούς μας να μην τους ξεχάσυμε από αύριο και να κάνουμε λίγα περισσότερα γι’ αυτά τα παιδιά και τους γονείς τους από εδώ και πέρα.
Αν δεν ξέρουμε τι, τότε καλό είναι να διαβάσουμε την ανάρτηση μιας μαμάς παιδιού με εγκεφαλική παράλυση, της Μαρίας Τούβα, η οποία σημειώνει τα πιο απλά, αλλά τόσο σημαντικά πράγματα που μπορούμε να προσφέρουμε σε όλα τα παιδιά ΑΜΕΑ για να ζουν δίπλα μας και όχι στο περιθώριο.
Η ανάρτηση της μητέρας παιδιού ΑΜΕΑ
4 χρόνια ζώντας και μαθαίνοντας τον όρο «ομπρέλα», εγκεφαλική παράλυση, σπαστική τετραπληγία, μέσα απο τη ζωή του Δημήτρη μας.
Η εγκεφαλική παράλυση μπορεί να είναι μια «εύκολη» ημιπληγία μέχρι μιας βαριάς μορφής τετραπληγίας.
Η απόκτηση ενός παιδιού με κινητική αναπηρία είναι ένα από τα προβλήματα που θα κλονίσει την οικογένεια και θα διαταράξει την ισορροπία των σχέσεων. Η οικογένεια έχει να αντιμετωπίσει εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις (κοινωνικές, οικονομικές κτλ. κτλ.). Ποτέ κανείς δεν είναι προετοιμασμένος για τη γέννηση ενός παιδιού με αναπηρία.
Περνάς απο μια σειρά συναισθηματικών σταδίων μέχρι να αποδεχθείς τη διάγνωση της αναπηρίας του παιδιού σου.
Βιώνουμε καθημερινά δύσκολες καταστάσεις (θεραπείες, γιατρούς, ειδικές τροφές, φάρμακα, αμαξίδια, ορθοστάτες, ειδικά βοηθήματα για το παιδί, οικονομικά έξοδα), τίποτα δεν μας είναι εύκολο, όμως προσπαθούμε και δεν το βάζουμε κάτω.
Επέλεξα κάποιες όμορφες εικόνες για τον Δημήτρη μας με εγκεφαλική παράλυση, τετραπληγία.
Μητέρα ΑΜΕΑ: “Μη τα κοιτάς περίεργα στη παιδική χαρά. Μη δείχνεις λύπηση”.
Θες να μας βοηθήσεις;
Μπορείς εύκολα.
Μάθε για αυτά τα παιδιά, και κάνε κάτι σημαντικό. Αγκάλιασε τα.
Άσε χώρο για εκείνα στο σχολείο, στο πάρκο, στο θέατρο, στο γήπεδο, στην κοινωνία.
Μη παρκάρεις σε ράμπες και σε θέσεις Αμεα, τους στερεις την βόλτα τους.
Μη τα κοιτάς περίεργα στη παιδική χαρά.
Μη δείχνεις λύπηση.
Χαμογέλασέ τους και θα πάρεις πίσω απλόχερα χαμόγελο και αγάπη που όμοιά της δεν θα έχεις ξανα δει Έχουν τόση αγάπη να δώσουν που ξεχιλίζει απο τα μάτια τους.
Ελπίζοντας λοιπόν στην δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου, με αποδοχή & ενσυναίσθηση για τους ανθρώπους που ζουν με εγκεφαλική παράλυση και τις οικογένειές τους».
