Πάτερ Βησσαρίωνας: Ραγίζει καρδιές 14 μήνες μετά τον χαμό της κόρης του
Κανείς δεν έχει ξεχάσει την περίπτωση της 14χρονης Γωγώς που υπεβλήθη σε χειρουργείο μετά από bullying για τα κιλά της. Το παιδί έπεφτε καθημερινά θύμα μπούλινγκ από τους συμμαθητές της μέχρι που αποφάσισε να βάλει γαστρικό δακτύλιο. Ωστόσο δεν κατάφερε να επιβιώσει το χειρουργείο.
Όπως είπε βαθειά συγκινημένος: «Ευλογημένο εκείνο το σχολικό απουσιολόγιο, καταραμένο τούτο του γονιού. Τετρακόσιες είκοσι τρεις απουσίες ψυχή μου, τόσες πολλές καρδιά μου, τόσες ανατολίτισσα μου, τόσες και όχι εκούσιες. Σου παραφύλαξε καρτέρι ο θάνατος των σωμάτων.
Θες να σου πω για τα αδερφάκια σου; Αλλάξαμε σπίτι. Η μικρή δεν ξαναπήγε στο δωμάτιο σας. Τα αγόρια είναι σιωπηλά. Είχες και ένα σκυλάκι έφυγε μετά μια εβδομάδα από σένα, έτσι ξαφνικά ουρλιάζοντας όλο εκείνο το διάστημα. Γωγώ, η μαμά σου είναι βράχος, ηρωίδα, παίζουμε κρυφτό για να κλάψει ο κάθε ένας μόνος του».
Πόνος. Θλίψη. Δάκρυα. Μια παρατεταμένη σιωπή που δεν έχει ήχους, μήτε και χρώματα.
Γωγώ: Ο εφιάλτης του παιδιού και των γονιών
Ένα κορίτσι που στα δεκατέσσερά του χρόνια έφυγε από τη ζωή. Αντιμετώπιζε πρόβλημα με τα περιττά της κιλά, δεχόταν μάλιστα και επικριτικά αλλά και κοροϊδευτικά σχόλια για την εμφάνισή της, έπεφτε ουσιαστικά καθημερινά θύμα bullying. Προσπάθησε να απαλλαγεί από αυτόν τον βραχνά, συζήτησε με τους γονείς της και ζήτησε να τη βοηθήσουν. Πήραν την απόφαση να προχωρήσει η μικρή σε χειρουργική επέμβαση για να βάλει γαστρικό δακτύλιο. Λίγο μετά η Γωγώ όμως θα φύγει από τη ζωή αφού υπέστη σηπτικό σοκ. Η οικογένειά της κατήγγειλε ότι ο γιατρός τοποθέτησε λανθασμένα το δακτύλιο και ότι αφού το παιδί πέρασε μία διαδικασία φρικτών πόνων χωρίς να λαμβάνει ιατρική αγωγή κατέληξε.
Η οικογένεια του πατέρα Βησσαρίωνα και της πρεσβυτέρας Ελεάνας βυθίστηκε σε πένθος βαθύ, τόσο ξαφνικά.
Ο πατέρας Βησσσαρίωνας για την καθημερινότητα μετά τη τραγωδία
Σε όλο αυτό το διάστημα δεν άλλαξαν πολλά πράγματα. Στη ζωή και την καθημερινότητα της οικογένειας, όπως θα πει ο ίδιος σε μια συγκινητική κατάθεση ψυχής αποκλειστικά στο GRTimes.gr.
«Η Γωγώ δεν είναι εδώ, η Γωγώ μου… και εγώ… θέλω να μάθω γιατί έφυγε, ποιος ευθύνεται για αυτό», λέει ο πατέρας Βησσαρίωνας.
Δε θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα εκείνη που συνόδευσε με τη σύντροφό της ζωής του την πρεσβυτέρα Ελεάνα και τα άλλα τρία παιδιά, την κόρη τους στον τελευταίο τόπο κατοικίας της. Η κραυγή και ο θρήνος του μαχαίρι στις καρδιές όλων όσων ήταν εκεί να σταθούν στο πλευρό της οικογένειας. Η κραυγή του… “Παιδί μου, Γωγώ”… Ακόμη ηχεί στα αυτιά μου. Ο ίδιος συνεχίζει όλο αυτό διάστημα να πηγαίνει εκεί που την αποχαιρέτησε.
Καθημερινά πηγαίνω στο κοιμητήριο και μιλώ μαζί της. Κάθε μέρα πηγαίνω εκεί. Για μένα είναι αυτονόητο, αυτό νιώθω, αυτό κάνω. Θέλω να είμαι δίπλα της. Έστω κι έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα και έφυγε τόσο άδικα από τη ζωή», θα πει.
Η φωνή του κομπιάζει καθώς μιλά για όλα αυτά που καθημερινά μοιράζεται με την πρωτότοκη θυγατέρα του στην οποία είχε παθολογική αδυναμία, όπως εξομολογείται.
«Η Γωγώ ήταν το πρώτο μας παιδί. Ήταν ο καρπός μίας σχέσης που ολοκλήρωσε την ευτυχία μας, μετά το γάμο μας με τη σύντροφο της ζωής μου την πρεσβυτέρα Ελεάνα μαζί ήμασταν από παιδιά. Για μας ήταν ευλογία όταν η Γωγώ ήρθε στον κόσμο. Θυμάμαι ακόμη τη μέρα που ήρθε στη ζωή. Ένα χαριτωμένο πανέμορφο πλάσμα. Ευλογημένο, Θεέ μου, έλεγα και ξαναέλεγα όταν την κοιτούσα στην αγκαλιά της μητέρας της. Κα να πω και κάτι ακόμη; Η Γωγώ ήταν ίδια με μένα.
Στο χαρακτήρα, ακόμη και η ομοιότητά της ήταν πραγματικά εντυπωσιακή. Θεωρούσε ότι ήταν πάντα το κορίτσι του μπαμπά. Φυσικά είχε έννοια και αγάπη για τα αδέλφια της, την λάτρευαν. Φυσικά αγαπώ και εγώ και η πρεσβυτέρα όλα μας τα παιδιά, αλλά να ξέρετε, πάντα το πρώτο είναι αλλιώς… Μεγάλωνε και άνθιζε.
Ένα κορίτσι γλυκό, ευγενικό, έξυπνο, με χιούμορ, αγαπητό σε όλους. Δεν είχε καν πονηριά, δεν ξέρω πως να το πω, τι λόγια να χρησιμοποιήσω για να σας δώσω να καταλάβετε τι πλάσμα ήταν η Γωγώ», θα πει και θα ξεσπάσει σε λυγμούς.
Τα αδέλφια της παραμένουν συγκλονισμένα, όπως θα συμπληρώσει ο πατέρας εξηγώντας πως προσπαθούν ακόμη να βρουν τα ψυχικά τους πατήματα και με έναν τρόπ