Μάνος Δασκαλάκης: Το πόρισμα της αναλύτριας λόγου
Οι δηλώσεις του Μάνου Δάσκαλακη για την Ρούλα Πισπιρίγκου και τους θανάτους των τριών παιδιών πέρασαν από το μικροσκόπιο πολλών αναλυτών. Πιο συγκεκριμένα ο Μάνος Δασκαλάκης έκανε τις δηλώσεις βγαίνοντας από το γραφείο της 18ης ανακρίτριας η οποία ερευνά την υπόθεση.
Δείτε την ανάλυση που έγινε στο pelop.gr. από την αναλύτρια λόγου, Ευγενία Σαρρή, που προσπαθεί να αναλύσει τα λόγια του, κουβέντα προς κουβέντα.
Οι δηλώσεις του Μάνου Δασκαλάκη
Μ.Δ.: «Είναι πολύ δύσκολη στιγμή, καταλαβαίνετε ότι δεν μπορούμε να πούμε πολλά, δεν μπορώ να πιστέψω ότι μέχρι πρότινος η γυναίκα που υποστήριζα έχει διαπράξει κάτι τέτοιο».
Η φράση «κάτι τέτοιο», όσον αφορά μια τόσο ειδεχθή κατηγορία είναι υποτίμηση της σπουδαιότητάς της και ενδεικτικό συναισθηματικής απόστασης του ομιλητή από το γεγονός. Δεν μπορεί να αναφέρει την κατηγορία.
Μιλά σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο. Ποιοι είμαστε «εμείς»;
Το προσδοκώμενο είναι το πρώτο ενικό από τον πατέρα, που εξακολουθεί να βιώνει κάτι τόσο τραγικό και τραυματικό.
Μ.Δ.: Καλό είναι να περιμένουμε τις Αρχές, να δούμε τι θα ακολουθήσει. Μέχρι τώρα, είχαμε δύο ιατροδικαστικές αποφάσεις που δεν μας είχανε δώσει την παραμικρή υποψία ότι είναι εγκληματική ενέργεια ή ο,τιδήποτε άλλο.
Το συμπέρασμα δείχνει αποποίηση ευθυνών
Η κ. Σαρρή καταλήγει στα εξής:
Ο Μάνος Δασκαλάκης δεν μπορεί να σταθεί μόνος του σε καμία δήλωσή του, εκτός από αυτήν στην οποία αναφέρει πως είναι σοκαρισμένος. Αφήνει να εννοηθεί μια απροσδιόριστη ενότητα με κάποιους, χωρίς να αναφέρει ποιοι είναι αυτοί. Κρύβεται στο πλήθος.
Ο λόγος του παρουσιάζει πλήρη έλλειψη υπευθυνότητας και ανάληψης ευθυνών για ό,τι έχει συμβεί. Αποδίδει τις ευθύνες αλλού, τονίζοντας διαρκώς πως η Ρούλα Πισπιρίγκου ήταν υπόδειγμα μητέρας όταν ήμασταν μπροστά. Αυτό εξυπηρετεί την αποποίηση των δικών του ευθυνών, και είναι ενδεικτικό της παρουσίασής του ως θύμα της συζύγου του.
Όταν μιλά ελεύθερα, η γλωσσική του προδιάθεση ως προς τα παιδιά του είναι ουδέτερη. Σε αυτές τις δηλώσεις δεν είναι τα παιδιά του.
Είναι συναισθηματικά αποστασιοποιημένος και επικεντρωμένος στις δικές του ανάγκες.