Αν πιστεύατε ότι η επιτυχία της σειράς Άγιος Παΐσιος ήταν ένα τηλεοπτικό θαύμα που δεν επαναλαμβάνεται, ετοιμαστείτε να αναθεωρήσετε.
Σύμφωνα με το mediatime.gr, με άνωθεν εντολή, και πιο συγκεκριμένα από τον ίδιο τον Βαγγέλη Μαρινάκη, το MEGA ετοιμάζει το επόμενο μεγάλο βήμα στη θρησκευτική μυθοπλασία – και οι φήμες λένε πως αυτή τη φορά… τα μεγέθη θα είναι ακόμα πιο ουράνια.
Η αρχική επιτυχία του Άγιου Παΐσιου αιφνιδίασε σχεδόν όλους – εκτός από εκείνους που την πίστεψαν από την πρώτη στιγμή.
Όταν τα υπόλοιπα κανάλια έκαναν τον σταυρό τους και προσπέρασαν, το MEGA είδε ευκαιρία και όχι ρίσκο.
Το αποτέλεσμα;
Μια σειρά που δεν κέρδισε απλώς νούμερα, αλλά και ψυχές.
Με κινηματογραφική αισθητική και βαθιά πνευματική στόχευση, άνοιξε μια νέα εποχή για την ελληνική τηλεόραση.
Τώρα, καθώς άλλοι σταθμοί προσπαθούν να αντιγράψουν τη συνταγή –εξετάζοντας μέχρι και τους βίους λιγότερο γνωστών Αγίων ή επεισοδιακά θαύματα– το MEGA δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια.
Η κατεύθυνση έχει δοθεί ξεκάθαρα από τα… άνω κλιμάκια: συνέχιση της ίδιας ποιοτικής και συγκινησιακής γραμμής με νέες σειρές που θα εμπνέουν, θα αγγίζουν και –γιατί όχι– θα διδάσκουν.
Στο τραπέζι βρίσκονται ήδη ονόματα όπως ο Άγιος Νεκτάριος, με τη δημοφιλία του να έχει αναζωπυρωθεί μετά τη μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη, αλλά και ιστορίες από τις διώξεις των πρώτων Χριστιανών, τις μυστικές λειτουργίες στις κατακόμβες και στιγμές πίστης στα πιο σκοτεινά χρόνια.
Η νέα σειρά, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν θα είναι απλώς μια συνέχεια.
Θα είναι το επόμενο επίπεδο.
Με μεγαλύτερο μπάτζετ, πιο φιλόδοξο καστ και σενάρια που έχουν στόχο να ενώσουν το κοινό όχι απλώς με την τηλεόραση, αλλά με κάτι βαθύτερο.
Οι πιστοί είναι λιγότερο έξυπνοι από τους άθεους, δείχνει νέα έρευνα
Οι πιστοί και θρησκευόμενοι άνθρωποι έχουν χαμηλότερη νοημοσύνη κατά μέσο όρο σε σχέση με τους άπιστους και άθεους, σύμφωνα με μια αμερικανική επιστημονική έρευνα, την πρώτη που μελέτησε σε τόσο εύρος και βάθος χρόνου τη σχέση θρησκευτικότητας και νοημοσύνης.
Οι ψυχολόγοι, με επικεφαλής τον καθηγητή Μάιρον Ζάκερμαν του πανεπιστημίου του Ρότσεστερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κοινωνικής ψυχολογίας «Personality and Social Psychology Review», σύμφωνα με τη βρετανική «Ιντιπέντεντ», αξιολόγησαν συγκριτικά (μετα-ανάλυση) όλες τις δημοσιευμένες έρευνες πάνω στο ζήτημα.
Από τις συνολικά 63 μελέτες, που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ των ετών 1928-2012, οι 53 κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει αρνητική σχέση ανάμεσα στην θρησκευτική πίστη και στη νοημοσύνη (δηλαδή οι θρησκευόμενοι είναι γενικά λιγότερο νοήμονες) και, από αυτές τις 53, οι 35 έρευνες διαπίστωσαν έντονα αρνητική σχέση μεταξύ θρησκευτικότητας-νοημοσύνης.
Οι υπόλοιπες δέκα μελέτες έφθασαν στο ακριβώς αντίθετο συμπέρασμα ότι υπάρχει θετική σχέση (δηλαδή θρησκευτικότητα και νοημοσύνη συμβαδίζουν), αν και από αυτές μόνο οι δύο συμπέραναν ότι υπάρχει έντονα θετική σχέση μεταξύ θρησκευτικότητας και νοημοσύνης.
Μεταξύ άλλων, η μετα-ανάλυση επισημαίνει πως ήδη από την παιδική ηλικία όσο πιο έξυπνο είναι ένα παιδί (έχοντας υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης), τόσο περισσότερο πιθανό είναι να απομακρυνθεί από τη θρησκεία.
Από την άλλη, στην τρίτη ηλικία, όσο πιο έξυπνος είναι ένας ηλικιωμένος, τόσο πιο πιθανό είναι να μην πιστεύει στον Θεό.
Μια μελέτη, που άρχισε στη δεκαετία του ’20 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, παρακολουθεί στη διάρκεια της ζωής τους τις πεποιθήσεις 1.500 χαρισματικών παιδιών που είχαν δείκτη νοημοσύνης (IQ) πάνω από 135.
Ακόμα και σε βαθιά γεράματα, οι άνθρωποι αυτοί είχαν -και έχουν ακόμα- πολύ μικρότερα επίπεδα θρησκευτικής πίστης σε σχέση με τον μέσο όρο του πληθυσμού.
Οι ερευνητές όρισαν τη νοημοσύνη ως «την ικανότητα λογικών συλλογισμών, σχεδιασμού, επίλυσης προβλημάτων, αφαιρετικής σκέψης, κατανόησης πολύπλοκων ιδεών και ταχείας μάθησης από τις εμπειρίες».
Ως θρησκευτικότητα ορίστηκε οποιαδήποτε εμπλοκή με κάποια όψη της θρησκείας.
Παράγοντες όπως το φύλο ή το μορφωτικό επίπεδο δεν φαίνεται να παίζουν ιδιαίτερο ρόλο στη σχέση μεταξύ νοημοσύνης και πίστης, ενώ το επίπεδο της τελευταίας σε έναν άνθρωπο τείνει να αυξάνει με το πέρασμα του χρόνου.
Σύμφωνα με την μελέτη, οι θρησκευτικές πίστεις φαίνονται παράλογες, αντιεπιστημονικές και αναπόδεικτες σε πολλούς έξυπνους ανθρώπους, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να αποστασιοποιούνται από τη θρησκεία.
Ακόμα, οι ερευνητές επεσήμαναν ότι οι πιο έξυπνοι άνθρωποι συνήθως δίνουν μεγαλύτερη σημασία στον αυτοέλεγχο της προσωπικής ζωής τους, κάτι που τους απομακρύνει από τις πεποιθήσεις περί Θεού.
Από την άλλη, η έρευνα, σύμφωνα με τους επικριτές της, έλαβε υπόψη της μόνο την πιο παραδοσιακή μορφή νοημοσύνης, την αναλυτική, και όχι άλλες, όπως τη δημιουργική ή τη συναισθηματική.
Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση:
http://psr.sagepub.com/content/early/2013/08/02/1088868313497266.full
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ