Θλίψη στη Θεσσαλονίκη για την ξαφνική απώλεια του καθηγητή Χρυσόστομου Σταμούλη
ΠΕΘΑΝΕ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
Θλίψη έχει προκαλέσει ο θάνατος του καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Χρυσόστομου Σταμούλη, ενώ βρισκόταν στο νησί της Ρόδου, συμμετέχοντας σε συνέδριο για την ανάδειξη του ρόλου της Παναγίας στο μυστήριο της Σωτηρίας, αλλά και η διαχρονική Ιστορία του Ι.Ν. Παναγίας Καθολικής.
Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Στέλιος Αγγελούδης, αποχαιρετά τον σπουδαίο καθηγητή με δήλωσή του στην οποία κάνει λόγο για μία φωτεινή προσωπικότητα που «έφυγε αδόκητα και τόσο πρόωρα από κοντά μας». «Η Θεσσαλονίκη έχασε σήμερα έναν άνθρωπο που τόλμησε υπερβάσεις και δίδαξε με τη ζωή του ποιο είναι το πραγματικό αποτύπωμα της Ορθοδοξίας», αναφέρει ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
Αναλυτικά η δήλωση του Στέλιου Αγγελούδη:
«Ο Χρυσόστομος Σταμούλης, μια φωτεινή προσωπικότητα, ο οραματιστής θεολόγος με τους ανοιχτούς ορίζοντες, η πηγή έμπνευσης για τους φοιτητές του και όλους όσοι είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε, ο Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ που εργάστηκε αγόγγυστα για έναν κόσμο απαλλαγμένο από φονταμενταλισμούς και για την προώθηση της ενότητας, της αλληλοκατανόησης και του αμοιβαίου σεβασμού, έφυγε αδόκητα και τόσο πρόωρα από κοντά μας.
Τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους του, η Θεσσαλονίκη έχασε σήμερα έναν άνθρωπο που τόλμησε υπερβάσεις και δίδαξε με τη ζωή του ποιο είναι το πραγματικό αποτύπωμα της Ορθοδοξίας».
«Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του, μακάρι να είναι ο τελευταίος άνθρωπος που φεύγει έτσι αδόκητα και πρόωρα από τη ζωή, γιατί είχε να προσφέρει ακόμα και γνωρίζω ότι ο ίδιος οργάνωνε και σχεδίαζε αρκετά πράγματα», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, λίγο μετά την είδηση του θανάτου του, ο πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ Ηλίας Γ. Ευαγγέλου, τονίζοντας ότι «αφήνει ένα μεγάλο και δυσαναπλήρωτο κενό για τη σπουδή της ορθόδοξης θεολογίας».
Ο πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας αναφέρθηκε στην εκπαιδευτική πορεία του Χρυσόστομου Σταμούλη, ο οποίος υπηρέτησε επί πολλά χρόνια στο συγκεκριμένο τμήμα του ΑΠΘ. Μεταξύ άλλων ανέφερε: «Νεότατος εξελέγη Λέκτορας και έκτοτε ανέβηκε στην ακαδημαϊκή ιεραρχία, φτάνοντας μέχρι και τη βαθμίδα του Καθηγητή. Υπηρέτησε επίσης ως πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας για δύο συνεχόμενες θητείες, ενώ υπηρέτησε και ως Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής.
Η εκπαιδευτική δραστηριότητά του περιέλαβε μεγάλο εύρος μαθημάτων, ξεκινώντας από τη δογματική και συμβολική θεολογία, που ήταν το γνωστικό του αντικείμενο, αλλά επεκτάθηκε και σε ζητήματα πολιτισμού και τέχνης, προσπαθώντας να “ παντρέψει” τόσο στα συγγράμματά του όσο και στη διδασκαλία του τη δογματική διδασκαλία της εκκλησίας με την τέχνη, με διάφορες μορφές τέχνης».
Ο πρόεδρος του τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι ο εκλιπών αφιέρωσε μεγάλο μέρος της δραστηριότητάς του στη μουσική, αφού υπήρξε μουσικός, διευθυντής χορωδίας και συνθέτης, έχοντας αφήσει μια σημαντική παρακαταθήκη που περιλαμβάνει μουσικούς δίσκους, ενώ πρόσθεσε ότι «έχει τιμηθεί για το έργο του από διάφορους φορείς, αλλά και από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ο οποίος τον ενέταξε στον όμιλο των Οφικιαλίων του Οικουμενικού Θρόνου».
Από τη μεριά του το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αποχαιρετά τον Χρυσόστομο Σταμούλη, αναφέροντας σε σχετική του ανακοίνωση:
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, είναι συγκλονισμένο από τον ξαφνικό και τόσο πρόωρο θάνατο του καθηγητή Χρυσόστομου Σταμούλη και τον αποχαιρετά με βαθιά οδύνη και αγάπη.
Ένας από τους σημαντικότερους πνευματικούς ανθρώπους της Θεσσαλονίκης, κορυφαία μορφή της προοδευτικής Ορθόδοξης φιλοσοφίας, ο Σταμούλης ήταν καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, συγγραφέας εξαιρετικών και πρωτότυπων βιβλίων, συνθέτης γοητευτικών τραγουδιών, διευθυντής χορωδίας και πάνω απ’ όλα ένας υπέροχος, τολμηρός και γλυκός άνθρωπος.
Ήταν επίσης ένθερμος κινηματογραφόφιλος και πιστός θαμώνας του φεστιβάλ μας, είχε συνεργαστεί στις εκδόσεις μας και μας είχε βοηθήσει σε πολλές κρίσιμες στιγμές.
Στην Σχολή του παρουσίαζε το μάθημα “Θεολογία και κινηματογράφος”, πρόσφατα είχε ιδρύσει το “Διεθνές Παρατηρητήριο Θρησκευτικού Φονταμενταλισμού” κι είχε εργαστεί όσο ελάχιστοι για τον διάλογο και την σύγκλιση των διαφορετικών απόψεων.
Με μια δική του φράση λοιπόν τον αποχαιρετούμε σήμερα: “οι διαφορετικότητες μπορούν και εξάπαντος οφείλουν να διαλεχθούν για χάρη του ανθρώπου και της κοινωνίας, για χάρη μιας ζωής μαζί, όπου ο καθένας θα πλουτίζει από την ετερότητα του άλλου.”
Θερμά συλλυπήτηρια στη σύζυγό του, την κόρη του και τους ανθρώπους που τον αγάπησαν.