Τα βασικά αιτήματα της πανελλαδικής απεργίας
1. Ακρίβεια στις λαϊκές αγορές
Οι τιμές επιβαρύνονται από αλλεπάλληλα κόστη, διαρκώς αυξανόμενους φόρους και εισφορές που δεν σχετίζονται με την παραγωγή ή την εμπορία των προϊόντων και τις οποίες πλέον δεν μπορούμε να απορροφήσουμε. Οι λαϊκές αγορές μετατρέπονται σε αποδέκτη μιας πολιτικής που διογκώνει την ακρίβεια, περιορίζει την αγοραστική δύναμη των πολιτών και συμπιέζει τα εισοδήματα παραγωγών και επαγγελματιών πωλητών.
Ανακαλύψτε και άλλα
οικογένειά
τηλεόρασης
οικογένειάς
Οικογένεια
Οικογενειακή
Τηλεόραση και βίντεο
2. Στήριξη των αγροτών – μείωση του κόστους παραγωγής
Χωρίς ουσιαστικά μέτρα για την ενέργεια, τα καύσιμα, τα εφόδια και τις μεταφορές, ο πρωτογενής τομέας οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο. Η στήριξη των αγροτών αποτελεί βασική προϋπόθεση για την επάρκεια προϊόντων, την ποιότητα και τις προσιτές τιμές στις λαϊκές αγορές. Όταν ο αγρότης αδυνατεί να καλλιεργήσει λόγω έλλειψης εισοδήματος, τότε όλοι οι υπόλοιποι είμαστε καταδικασμένοι να πεινάσουμε, πωλητές και καταναλωτές.
3. Κατάργηση του τεκμαρτού τρόπου φορολόγησης
Ο τεκμαρτός τρόπος φορολόγησης οδηγεί σε οριζόντια φορολόγηση ανύπαρκτων εισοδημάτων. Επαγγελματίες πωλητές φορολογούνται ακόμη και για ημέρες που αποδεδειγμένα δεν εργάζονται, παρά το γεγονός ότι η πραγματική τους δραστηριότητα είναι πλήρως καταγεγραμμένη.
Στις άδειές μας αποτυπώνεται με σαφήνεια πότε και σε ποια λαϊκή αγορά
εργαζόμαστε, ενώ η διασύνδεση των ταμειακών μηχανών με την ΑΑΔΕ και των POS καταγράφει σε πραγματικό χρόνο την οικονομική δραστηριότητα κάθε πάγκου. Παρ’ όλα αυτά, η φορολόγηση γίνεται με τεκμαρτό τρόπο, αγνοώντας τα πραγματικά δεδομένα που διαθέτει ήδη το ίδιο το κράτος.
Πρόκειται για ένα άδικο και αναχρονιστικό σύστημα, που δεν λαμβάνει υπόψη την πραγματική εργασία, εξαντλεί τον κλάδο και τιμωρεί την τήρηση της νομιμότητας αντί να την επιβραβεύει.
4. Άμεση απόσυρση της πρόσθετης φορολόγησης 10%
Η επιβολή πρόσθετου φόρου 10% λόγω απασχόλησης υπαλλήλου τιμωρεί την εργασία και την απασχόληση αποκλειστικά στις λαϊκές αγορές. Πρόκειται για μια επιβάρυνση που δεν εφαρμόζεται σε καμία άλλη επαγγελματική δραστηριότητα στη χώρα και επιβάλλεται μόνο στις λαϊκές αγορές της Αττικής και της Θεσσαλονίκης, δημιουργώντας κατάφωρη άνιση μεταχείριση σε βάρος των επαγγελματιών πωλητών.
Αντί η Πολιτεία να στηρίζει την οργανωμένη λειτουργία των λαϊκών αγορών και τις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, επιβάλλει πρόσθετη φορολογική επιβάρυνση σε όσους απασχολούν υπάλληλο στον πάγκο τους, επιβαρύνοντας περαιτέρω τη βιωσιμότητα του κλάδου και υπονομεύοντας την εύρυθμη λειτουργία των λαϊκών αγορών.
5. Ηλεκτρονικό δελτίο αποστολής
Ζητάμε να παραμείνει το χειρόγραφο δελτίο αποστολής, το οποίο παραδοσιακά και αποδεδειγμένα μπορεί να λειτουργήσει στις λαϊκές αγορές. Οι αγορές λειτουργούν σε εξωτερικό χώρο, χωρίς σταθερή μηχανογραφική υποδομή. Είναι πρακτικά αδύνατο να καταγράφονται ένα προς ένα τα προϊόντα που παραμένουν στον πάγκο και επιστρέφουν στην έδρα, όπως απαιτούν τα ηλεκτρονικά συστήματα.
6. Τροποποιήσεις του Ν. 4849/2021
Ο νόμος δημιουργεί σοβαρές αγκυλώσεις και δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές συνθήκες λειτουργίας των λαϊκών αγορών. Έχουν κατατεθεί επανειλημμένα υπομνήματα από όλες τις Ομοσπονδίες με συγκεκριμένες προτάσεις, χωρίς καμία ουσιαστική απάντηση.
Η κυβέρνηση οφείλει πλέον να σκύψει ουσιαστικά πάνω στα προβλήματα των λαϊκών αγορών και να δώσει ξεκάθαρες, άμεσες και εφαρμόσιμες λύσεις. Η σιωπή και η αδράνεια εντείνουν την κρίση και οδηγούν στη συρρίκνωση ενός θεσμού που στηρίζει καθημερινά την κοινωνία. Την ίδια στιγμή, γεννάται εύλογα το ερώτημα αν κάποιοι ονειρεύονται λουκέτο στις λαϊκές αγορές, ώστε οι καταναλωτές να οδηγηθούν αναγκαστικά στις υπεραγορές και να γίνουν βορά των μονοπωλιακών πρακτικών. Άλλωστε, δεν είναι λίγες οι πολιτικές επιλογές που κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση.
Η πανελλαδική απεργία επ’ αόριστον αποτελεί μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση.
Οι λαϊκές αγορές στηρίζουν τα νοικοκυριά, τους αγρότες και τους καταναλωτές. Δεν θα επιτρέψουμε να μετατραπούν σε θύμα πολιτικών που οδηγούν στην ακρίβεια, στη συγκέντρωση της αγοράς και στην απαξίωση του πρωτογενούς τομέα.
Οι λαϊκές αγορές είναι και θα παραμείνουν πρώτα Λαϊκές και μετά Αγορές.