Επιστήμονες ένωσαν τις δυνάμεις τους αναπτύσσοντας μια άσφαλτο που αυτοεπισκευάζεται και επομένως προμηνύει το τέλος των λακκούβων.
Ο μεγαλύτερος εχθρός των τροχών είναι οι λακκούβες, μιας και μπορεί να προκαλέσουν ζημιά στο ελαστικό, απώλεια της ευθυγράμμισης των τροχών, αλλά και σε ακραίες περιπτώσεις την καταστροφή της ανάρτησης.
Οι λακκούβες αποτελούν ένα τεράστιο πρόβλημα, το οποίο δεν αποκλείεται να περάσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας χάρη σε μια ομάδα επιστημόνων που εργάστηκαν πυρετωδώς πάνω στη δημιουργία μιας αυτοεπισκευαζόμενης ασφάλτου.
Την προηγμένη άσφαλτο ανέπτυξαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Σουόνσι, το King’s College του Λονδίνου και από τη Χιλή, με όραμά τους τη δημιουργία πιο ανθεκτικών και βιώσιμων δρόμων.
Πώς αυτοθεραπεύεται η άσφαλτος
Τα οδοστρώματα των οδικών αξόνων με υψηλό κυκλοφοριακό φόρτο, τα οποία υπόκεινται σε σημαντικές θερμοκρασιακές μεταβολές (καύσωνες το καλοκαίρι – παγετός τον χειμώνα) εμφανίζουν ρηγματώσεις. Αυτές μειώνουν τον χρόνο ζωής των οδοστρωμάτων, αυξάνουν την καταπόνηση των διερχόμενων οχημάτων και τον κίνδυνο πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων, ενώ συν τω χρόνω -με τη γήρανση των οδοστρωμάτων προκαλούν κάθε τύπου επικίνδυνες λακκούβες, μιας και η ρηγμάτωση των οδοστρωμάτων επιτρέπει στο νερό να διεισδύσει στη βάση του οδοστρώματος.
Αξιοποιώντας τη μηχανική μάθηση -μια μορφή τεχνητής νοημοσύνης- μοντελοποίησαν την κίνηση των οργανικών μορίων στην άσφαλτο και προσομοίωσαν τη συμπεριφορά του αυτοεπιδιορθούμενου υλικού για να δουν πώς αντιδρά σε νέες ρωγμές. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το υλικό θα μπορούσε να κλιμακωθεί για χρήση στους δρόμους της Βρετανίας μέσα σε λίγα χρόνια.
Σύμφωνα με τον οργανισμό RAC, κατά μέσο όρο οι οδηγοί στους δρόμους της Αγγλίας και της Ουαλίας συναντούν περίπου 6 λακκούβες ανά περίπου 1.500 μέτρα, με αποτέλεσμα να τίθενται σε κίνδυνο όχι μόνο τα οχήματά τους αλλά και οι ζωές τους.
Πηγή: carandmotor
