Χριστόφορος Παπακαλιάτης: Τα παιδικά χρόνια και το διαζύγιο των γονιών του
Πρόκειται για έναν άνθρωπο με μεγάλη πορεία στον χώρο της υποκριτικής. Ο λόγος για τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη ο οποίος έχει αφήσει το δικό του αποτύπωμα στην τηλεόραση αλλά και στον κινηματογράφο.
Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης γεννήθηκε στο Ηράκλειο το 1975. Ο πατέρας του, Μανώλης Παπακαλιάτης, είναι από την Κρήτη και η μητέρα του Villy Malami είναι ελληνικής καταγωγής από τη Νότια Αφρική.
Χώρισαν όταν ο Χριστόφορος ήταν τεσσάρων ετών. Μεγάλωσε στην Αθήνα με την μητέρα του και τον μικρότερο αδελφό του, Φίλιππο. Έχει ακόμα δύο αδέλφια από τον δεύτερο γάμο του πατέρα του, τον Στέφανο και τη Νάρα.
Για την παιδική του ηλικία και την οικογένειά του είχε πει ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης: “Νομίζω η μητέρα μου φρόντισε να μας μεγαλώσει και εμένα και τον αδελφό μου, πολύ χαλαρά και κανονικά. Ήταν βλέπεις και τα ‘80ς που είχαμε ακόμα την ελευθερία να παίζουμε άφοβα στην γειτονιά με ποδήλατα.
Θυμάμαι πολλές εκδρομές με το αυτοκίνητο, πολύ σινεμά και θέατρο, πολύ κόσμο στο σπίτι, πάντα μουσική και κουβέντες.
Εγώ τρελαινόμουν να ακούω τους μεγάλους να μιλάνε και έτσι να με παίρνει ο ύπνος… Γενικά, περνούσαμε πολύ χρόνο με την μητέρα μου οι τρεις μας, και φρόντιζε πάντα να μας παρέχει εικόνες ασφάλειας. Φυσικά καθοριστικό ρόλο παίξανε και η γιαγιά με τον παππού.
Μετά, θυμάμαι πάντα τα πολλά ταξίδια που πήγαινα με τον πατέρα μου. Μια συνεχόμενη κίνηση. Θυμάμαι τα ξενοδοχεία, τα αεροπλάνα, τα αεροδρόμια και τις μυρωδιές από τις διαφορετικές χώρες που προσγειωνόμασταν.
Ακόμα και σήμερα μόλις φτάσω σε μια χώρα, το πρώτο πράγμα που μου έρχεται μόλις βγω έξω,είναι αυτές οι μυρωδιές.
Μπορεί τον πατέρα μου να τον έβλεπα λιγότερο, αλλά πάντα τον έβλεπα. Πάντα ήταν στην ζωή μου.
Λόγω ηλικίας και ψυχοσύνθεσης πλέον, κάνω και παρέα μαζί τους.
Με τα αδέλφια μου, αντίστοιχα, πάντα θα βρούμε χρόνο, ίσως όχι τόσο όλοι μαζί, γιατί ο καθένας μας έχει πια την ζωή του, αλλά κατά καιρούς πάντα θα μαζευτούμε και θα ξέρουμε ότι είμαστε εκεί ο ένας για τον άλλον”.
To πρώτο casting ως μαθητής
Σε ηλικία 16 ετών διάβασε μια αγγελία στην οποία αναζητούνταν ηθοποιός για κάποια σειρά της εταιρίας παραγωγής Studio ATA. Περνώντας από κάστινγκ πήρε τον πρώτο του ρόλο, ενώ ακόμη πήγαινε σχολείο, στην σειρά της Δήμητρας Παπαδοπούλου Οι Απαράδεκτοι, ενώ στη συνέχεια ακολούθησαν κι άλλες συμμετοχές σε σειρές.
Είναι υποστηρικτής του Παναθηναϊκού. Μετά τη μεγάλη επιτυχία του «Ένας άλλος κόσμος» μοιράζει πλέον τον χρόνο ανάμεσα στην Ελλάδα και το Λος Άντζελες.
Η επιτυχημένη επαγγελματική πορεία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη
Το 1999 ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης αποφάσισε να ανεξαρτητοποιηθεί και να αρχίσει να φτιάχνει τις δικές του τηλεοπτικές δουλειές. Έτσι, σε ηλικία 24 ετών έγραψε το πρώτο του σενάριο με τίτλο Η ζωή μας μια βόλτα, που προβλήθηκε από το Mega Channel. Όπως έχει πει σε συνέντευξή του, “η αρχική συμφωνία ήταν για 14 πιλοτικά επεισόδια, που λόγω ανταπόκρισης, του ζητήθηκε από το Mega να κάνει 24.Στην πρώτη του αυτή σειρά, πρωταγωνίστησε μαζί με τους Φιλαρέτη Κομνηνού, Δημοσθένη Παπαδόπουλο, Χάρη Ασημακόπουλο και Γωγώ Μπρέμπου.
Η επιτυχία της πρώτης δικής του τηλεοπτικής δουλειάς, έδωσε το πράσινο φως για μια σειρά από τηλεοπτικές παραγωγές, που είχαν την υπογραφή του. Ακολούθησε η δραματική σειρά Να με προσέχεις την σεζόν 2000-2001 και πάλι στο Mega. Το θέμα της σειράς ήταν ο έρωτας δύο αδερφών για την ίδια γυναίκα, ένα θέμα αμφιλεγόμενο που απασχόλησε το κοινό. Το 2002 ακολούθησε η τηλεταινία με τίτλο Τρεις Ευχές, σε δικό του σενάριο, που προβλήθηκε από το Mega και πρωταγωνίστησε ο ίδιος μαζί με τους Χάρη Ασημακόπουλο, Αλέξανδρο Μπουρδούμη, και Μαριλίτα Λαμπροπούλου.
Τις σεζόν 2002-2004 προβλήθηκε η επιτυχημένη σειρά Κλείσε τα μάτια, σε σενάριο Παπακαλιάτη. Η σειρά παρουσίαζε τον έρωτα μίας μάνας και μίας κόρης για τον ίδιο άνδρα. Στο Κλείσε τα μάτια έκανε την πρώτη του απόπειρα ως σκηνοθέτης, αναλαμβάνοντας τη σκηνοθεσία του δεύτερου και τρίτου κύκλου της σειράς.
Μετά από μία σεζόν αποχής από την τηλεόραση, επέστρεψε τη σεζόν 2005-2006 με τη σειράς Δυο μέρες μόνο. Τη σεζόν 2009-2010 έγραψε την πέμπτη του σειρά, με τίτλο 4.
Το 2012 δήλωσε πως έχει αντιληφθεί τις “εκπτώσεις” των παραγωγών σειρών της ιδιωτικής τηλεόρασης και έτσι στράφηκε στον κινηματογράφο, που ήταν η μεγάλη του αγάπη.
Τo 2011 έπαιξε στο θέατρο Βρετάνια τον ρόλο του Αμαντέους Μότσαρτ στην παράσταση Αμαντέους, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη. Η παράσταση, λόγω επιτυχίας, συνεχίστηκε και για δεύτερη σεζόν. Στο ενδιάμεσο, προετοίμαζε το επόμενο σεναριακό του βήμα, αυτή τη φορά στον κινηματογράφο.
Τα Χριστούγεννα του 2012 έκανε πρεμιέρα η πρώτη του κινηματογραφική ταινία με τον τίτλο Αν…. Η ταινία ξεπέρασε τις πωλήσεις 500 χιλιάδων εισιτηρίων και προβλήθηκε για περισσότερους από τέσσερις μήνες.
Τα Χριστούγεννα του 2015 προβλήθηκε η δεύτερη κινηματογραφική του δουλειά σε σενάριο, σκηνοθεσία, παραγωγή και με πρωταγωνιστή τον ίδιο, με τίτλο Ένας άλλος κόσμος (Worlds Apart). Η ταινία απέσπασε 4,5 εκατομμύρια ευρώ, θεωρήθηκε η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στην Ελλάδα τα τελευταία 10 χρόνια και επίσης προβλήθηκε και στο εξωτερικό στο 2017. Στα πλαίσια της προώθησης της ταινίας, ο Παπακαλιάτης ταξίδεψε σε περισσότερες από 15 πόλεις της Ελλάδας (στα πλαίσια Q&A) αλλά και στο εξωτερικό (σε διάφορες πρεμιέρες της ταινίας).
Το 2017, έδωσε την φωνή του στον Batman στην ταινία κινουμένων σχεδίων The Lego Batman Movie, σε διανομή της Tanweer.
Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης για την κατάθλιψη και την ψυχοθεραπεία
Ο ταλαντούχος δημιουργός αποκάλυψε ότι έχει περάσει περίοδο κατάθλιψης. Συγκεκριμένα, ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης τόνισε τον Φεβρουάριο του 2020: «Είμαι ένα κλειστό σύστημα, το οποίο πολλές φορές -σ’ αυτό δουλεύω- παραείναι κλειστό και περνάει καλά μόνο του και αυτό δεν είναι πάντα καλό και αυτό δουλεύω όσον αφορά το κομμάτι το ψυχολογικό.
Δεν κάνω ψυχανάλυση, κάνω ψυχοθεραπεία και προέκυψε από ανάγκη».
Ο ίδιος, στη συνέχεια, εξήγησε τι προκάλεσε την ανάγκη για ψυχοθεραπεία, λέγοντας: «Ήταν όταν τελείωναν οι «4», ήταν η εποχή που έκλεινε για εμένα ένας πολύ μεγάλος και σημαντικός κύκλος, το MEGA. Έκλεινε για εμένα το κομμάτι «σίριαλ».
Ήξερα ότι δεν μπορούσα πια να γράφω με συνέπεια, κάθε εβδομάδα, μόνος μου και να σκηνοθετώ και να πρωταγωνιστώ και να είμαι στο μοντάζ και να είμαι στη μουσική και να είμαι παντού. Είχα φτάσει σ’ ένα σημείο που είχα εξουθενώσει και την ψύχη και το σώμα μου και τα πάντα μου».
Έπειτα, ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης θυμήθηκε ότι είχε μπλοκάρει η σκέψη του και δεν μπορούσε να γράψει.
Ο ίδιος εξήγησε ότι ήταν αρκετά συγκεντρωτικός στη δουλειά του, αποκάλεσε τον εαυτό του ως «control freak» και υπογράμμισε ότι ήταν ερωτευμένος με τη δουλειά του.
«Αυτή η εποχή, λοιπόν, ήταν πάρα πολύ δύσκολη για εμένα, σε συνδυασμό μ’ έναν χωρισμό που περνούσα τότε.
Όλο αυτό το πράγμα με οδήγησε στο να χάσω, να αποσυνδεθώ από τον εαυτό μου πραγματικά και δεν ήμουν καλά, είχα πάθει κατάθλιψη μ’ έναν τρόπο. Το ξεπέρασα μέσω της ψυχοθεραπείας».
Αν δεν μου ζητάς, θα σου δώσω τα πάντα»
Για τον έρωτα είχε πει ο ηθοποιός:”Δεν είμαι σίγουρος πως το συναίσθημα του έρωτα έχει αυτό το χαρακτηριστικό, να κάνει τους ανθρώπους καλύτερους. Παλιότερα για εμένα ο έρωτας ήταν μόνο έλξη, ένταση, ηδονή και τροφή για δημιουργία, για σενάρια, ιδέες, εικόνες.
Άρα επί της ουσίας, η σχέση έπαιζε τον ρόλο της έμπνευσης και όχι τόσο της συντροφικότητας. Πάντα διεκδικούσα πάθη και έρωτες, χωρίς όμως να δίνω ή να παίρνω κάτι ουσιαστικό. Έτσι, μόλις ο έρωτας και η ένταση περνούσαν τελείωνε και η σχέση.
Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν συμβιβάστηκα ποτέ σε μια συνθήκη, δεν έκανα αυτό που πάντα λένε “βάλε λίγο νερό στο κρασί σου”…
Εν κατακλείδι, δεν πιστεύω ότι μπορεί ένας έρωτας να με κάνει καλύτερο. Ή για να το πω σωστά, μέχρι τώρα δεν επεδίωξα πότε να γίνω καλύτερος μέσα από έναν έρωτα”, είχε αποκαλύψει σε γυναικείο site o ηθοποιός.
