Πατέρας: Πήρε τον νόμο στα χέρια του
Ο προπονητής-τέρας βρήκε θάνατο από τον πατέρα του αγοριού που βίαζε. Ο πατέρας αθωώθηκε από το δικαστήριο. Ας δούμε το χρονικό της υπόθεσης που συντάραξε την Αμερική.
“Ένιωθα πως αν μιλούσα θα στεναχωρούσα και τον Τζεφ και τους γονείς μου. Δεν ήθελα να πληγώσω κανέναν”.
Με αυτή τη φράση ο Τζόντι, αρκετά χρόνια μετά τον βιασμό του από τον προπονητή του, Τζεφ, εξήγησε γιατί δεν μίλησε στους γονείς του από την πρώτη στιγμή που υποψιάστηκε ότι “κάτι πάει λάθος”.
Τον Μάρτιο του 1984, ο 11χρονος Τζόντι, από τη Λουιζιάνα των ΗΠΑ, έπεσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης και απαγωγής από τον 25χρονο προπονητή του, Τζεφ Ντουσέτ. Λίγες ώρες μετά την εξαφάνισή του, οι γονείς του ειδοποίησαν την αστυνομία και αμέσως ξεκίνησε η επιχείρηση εντοπισμού του.
Για δέκα μέρες ο 11χρονος Τζόντι αγνοούταν. Μέχρι την ημέρα που ο Τζεφ αποφάσισε να επικοινωνήσει με την οικογένεια Πλασέ και να τους πει ότι το παιδί τους είναι μαζί του. Η αστυνομία εντόπισε το τηλεφώνημα και μέσα στα επόμενα λεπτά ο Τζεφ είχε συλληφθεί.
Την επόμενη εβδομάδα, ο πατέρας του Τζόντι, Γκάρι Πλασέ, καθώς έπινε το ποτό του σε ένα μπαρ της γειτονιάς του, άκουσε στις ειδήσεις ότι ο 25χρονος προπονητής, συνοδευόμενος από άνδρες της αστυνομίας, μεταφέρεται στη Λουιζιάνια για να δικαστεί. Όπως μετέδωσε ο δημοσιογράφος, η πτήση επρόκειτο να προσγειωθεί στις 21:08 ακριβώς.
Ο Γκάρι έφτασε στο αεροδρόμιο πριν από την προγραμματισμένη ώρα άφιξης. Στην τσέπη του είχε κρύψει το 38αρι περίστροφό του. Μόλις εντόπισε τον Τζεφ, πλησίασε και πυροβόλησε.
Η σφαίρα βρήκε τον 25χρονο προπονητή στο κεφάλι. Σκοτώθηκε ακαριαία.
Άνδρες της αστυνομίας έπεσαν πάνω στον Γκάρι και τον αφόπλισαν. Ρεπόρτερ και εικονολήπτες που είχαν συγκεντρωθεί στο σημείο για να καταγράψουν την άφιξη του κατηγορούμενου προπονητή, μετέδωσαν σε απευθείας σύνδεση το φονικό.
Ο Γκάρι οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα και από εκεί στη φυλακή, μέχρι να οριστεί δικάσιμος και να αξιολογηθεί η πράξη του στο δικαστήριο.
Ο προπονητής “ήταν ο καλύτερος φίλος μου”
Το 1983, όταν ο Τζόντι ήταν 10 χρονών, ξεκίνησε να παρακολουθεί μαθήματα καράτε. Ιδιοκτήτης της σχολής Hapkido και προπονητής ήταν ο πρώην πεζοναύτης, Τζεφ Ντουσέτ.
Ήδη από τους πρώτους μήνες ο 10χρονος Τζούντι φαινόταν να απολαμβάνει το νέο του χόμπι. Συμμετείχε σε τουρνουά, κέρδιζε αγώνες και μετά από κάθε προπόνηση επέστρεφε σπίτι χαρούμενος.
Παράλληλα, ο Τζεφ φαινόταν ως ο ιδανικότερος προπονητής. Ενδιαφερόταν για τους μαθητές του, επισκεπτόταν την οικογένεια Πλασέ, για να τους ενημερώσει για την εξέλιξη του παιδιού ενώ ο μικρός Τζόντι έλεγε πως είναι “ο καλύτερος φίλος του“.
Ο προπονητής επεδίωκε να περνάει όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο με το παιδί και όχι μόνο τις ώρες προπόνησης. Μια μέρα είπε στον Τζόντι ότι θα έπρεπε να μάθει να οδηγεί αυτοκίνητο. Ο μικρός ενθουσιάστηκε με την ιδέα.
Πατέρας: Η απαγωγή του παιδιού του από τον Τζεφ
Ο Τζεφ τον οδήγησε σε ένα ερημικό μέρος και μόλις ήταν σίγουρος ότι δεν τους κοιτάει κανείς, έβαλε τον 10χρονο Τζόντι να καθίσει στο τιμόνι. Καθώς του εξηγούσε τι πρέπει να κάνει του έπιασε το γόνατα. Όπως αποκάλυψε ο Τζόντι μερικά χρόνια αργότερα, εκείνη ήταν η πρώτη φορά που ένιωσε ότι “κάτι πάει λάθος”.
Ωστόσο, ήταν μόλις 10 χρονών και δεν έδωσε σημασία. Θεώρησε ότι έγινε τυχαία. Όμως, όπως κάθε παιδοβιαστής, έτσι και ο Τζεφ, έλεγχε τα όρια του παιδιού και σε κάθε τους συνάντηση διεκδικούσ