Μιχάλης Μανιάτης: Η εξαφάνιση από τα φώτα, η εγκατάλειψη της καριέρας του και η ζωή σε μια σπηλιά στην Κυπαρισσία

Μιχάλης Μανιάτης: Η εξαφάνιση από τα φώτα, η εγκατάλειψη της καριέρας του και η ζωή σε μια σπηλιά στην Κυπαρισσία

Μιχάλης Μανιάτης: Όλα όσα δεν γνωρίζατε για τη ζωή του ηθοποιού

Ο Έλληνας ηθοποιός της δεκαετίας του 80, Μιχάλης Μανιάτης, υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια ο ίδιος έχει αποσυρθεί μερικώς και έχει επιλέξει να ζει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Ο ηθοποιός είχε ξεχωρίσει για τις ερμηνείες τους στις ταινίες «Άγγελος», «Ρεμπέτικο», «Λούφα και παραλλαγή», αλλά έχει αποφασίσει να απομακρυνθεί από την ενεργό δράση.

Ο Μιχάλης Μανιάτης ζει μεταξύ Κίνας και Κυπαρισσίας, όπου έχει βρει την ηρεμία του και σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Espresso», μίλησε για τα παιδικά του χρόνια, τους σημαντικότερους σταθμούς της καριέρας του, αλλά και το πώς έφτασε να ζει στην πέτρινη σπηλιά στην Κυπαρισσία, η οποία αποτελεί το καταφύγιό του.

Προσπάθησα αρκετά να βρω στοιχεία για τα παιδικά σας χρόνια, αλλά δεν βρήκα πουθενά, κύριε Μανιάτη…

Γεννήθηκα στην Αθήνα. Σε μια υπέροχη Αθήνα, μιας άλλης εποχής…

Και πώς προέκυψε το γεγονός ότι πλέον «μεταναστεύσατε» στην Κυπαρισσία, αφού οι ρίζες σας δεν είναι από εκεί;

Εδώ και χρόνια με τα μέλη της οικογένειάς μου είχαμε την επιθυμία να πάρουμε ένα μεγάλο κομμάτι γης και να ζούμε όλοι μαζί και καθένας να έχει το σπίτι του μέσα σε αυτό. Βρήκαμε λοιπόν το ιδανικό μέρος εδώ στην Κυπαρισσία, που συνδύαζε όλα τα κριτήρια που είχαμε θέσει: βουνό και θάλασσα, Πελοπόννησο (να είναι δηλαδή κοντά στην Αθήνα) και να έχει αρχαιότητες. Και όταν βρήκαμε αυτόν τον ελαιώνα λίγο έξω από την Κυπαρισσία, κοντά στο χωριό Βρύσες, το αγοράσαμε.

Πόσα αδέλφια έχετε;

Ήμασταν έξι αδέλφια. Τα τρία ζούμε και τα άλλα τρία έχουν πεθάνει.

Μιχάλης Μανιάτης: Η εξαφάνιση από τα φώτα, η εγκατάλειψη της καριέρας του και η ζωή σε μια σπηλιά στην Κυπαρισσία

Η συνέχεια της συνέντευξης του Μιχάλη Μανιάτη

Τα παιδικά σας χρόνια πως ήταν;

Μαγικά. Εγώ μεγάλωσα σε μια Αθήνα που ακόμα ήταν μια πανέμορφη πόλη, ενώ τώρα δεν έχει εξελιχθεί όπως άλλες πρωτεύουσες του κόσμου. Ευτυχώς που έχει έναν καλό δήμαρχο που κάνει τεράστιες προσπάθειες. Όμως δεν είναι η Αθήνα όπου μεγάλωσα εγώ τότε που ήταν μια πόλη με ταυτότητα. Τότε υπήρχαν σπίτια με αυλές, νεοκλασικά. Όμορφες εικόνες. Μεγάλωσα στα πέριξ του Λυκαβηττού και ο μπαμπάς μου είχε θερινούς κινηματογράφους και κινηματοθέατρα στη λεωφόρο Αλεξάνδρας. Γεννήθηκα μετά τον Εμφύλιο και οι γονείς μου για ασφάλεια έμεναν μέσα στον κινηματογράφο μας, τον Βερντέν, ο οποίος είχε 2.000 θέσεις μέσα σε τέσσερα στρέμματα οικόπεδο, όπου παντού υπήρχαν κληματαριές και αγιοκλήματα τα οποία μοσχοβολούσαν.

Κατάγεστε από εύπορη οικογένεια, όπως αντιλαμβάνομαι…

Η λέξη «εύπορη» είναι σχετική, γιατί οι γονείς μου ήταν επιχειρηματίες και ζούσαν με τις διακυμάνσεις των επιχειρήσεών τους. Εγώ γεννήθηκα το ’52 που ήταν μια εποχή ανασύνταξης της Ελλάδας. Ο πατέρας μου λοιπόν μόνο κάθε Σαββατοκύριακο έκοβε 8.000 εισιτήρια. Επίσης, επειδή μεγάλωσα με δύο γονείς που ήταν πολύ ανοιχτά μυαλά, «αναρχικά» μυαλά, δεν είχαμε την αίσθηση αν ήμασταν φτωχοί ή πλούσιοι. Είτε είχαμε χρήματα είτε δεν είχαμε. Ποτέ δεν είχαμε τη νοοτροπία των νεόπλουτων.

Ο Μιχάλης Μανιάτης ήταν ο πρώτος Έλληνας που μπήκε στη «Vogue»

Το ότι μεγαλώσατε σε ένα τέτοιο οικογενειακό περιβάλλον μήπως έπαιξε ρόλο και στο επάγγελμα του ηθοποιού που ακολουθήσατε;