Νανά Καραγιάννη: Η δημοσιογράφος που έφυγε νικημένη από την νευρική ανορεξία
Υπήρξε μια από τις πιο επιτυχημένες και γνωστές δημοσιογράφους, με έντονη παρουσία σε τηλεοπτικές εκπομπές… δυστυχώς όμως άφησε την τελευταία της πνοή σε νεαρή ηλικία φεύγοντας νικημένη από την νευρική ανορεξία.
Η Νανά Καραγιάννη που εγώ γνώρισα ήταν ένα μικρό αγρίμι. Ένα καλό παιδί που είχε όμως χάσει τον προσανατολισμό του. Εκεί που ήταν γλυκιά και ήθελε την παρέα σου, την αγάπη και την επιβεβαίωση εκεί σε πίκραινε ή ξαφνικά επειδή της είπες κάτι που δεν της άρεσε ( κυρίως για τι θέμα του φαγητού) μπορεί να μην σου μιλούσε καν για μέρες ολόκληρες.
Δυστυχώς, η δική μου Νανά Καραγιάννη (Νανούκα) τα τελευταία χρόνια πιστεύω πως δεν είχε αντιληφθεί ότι έσβηνε. Κάπνιζε το ένα τσιγάρο μετά το άλλο και συχνά σε ένα καφέ προς την Αχαρνών στα σύνορα με την Αγίου Μελετίου που ήταν το στέκι της δίπλα στο τελευταίο της σπίτι έπινε χυμό πορτοκάλι , καφέδες καπουτσίνο και έτρωγε τοστ.
“Στα μάτια μου η Νανά Καραγιάννη ήταν ένα μικρό παιδί που ζητούσε απεγνωσμένα αγάπη”
Θεωρούσε τον εαυτό της δημόσιο πρόσωπο και ήθελε όλοι να είναι στραμμένοι πάνω της ίσως γιατί αυτό την έτρεφε ψυχικά. Το βράδυ στο κρεβάτι της υπέφερε από τους πόνους ενώ έγραφε τελευταία σε ένα site για ένα ευτελές ποσό απ’ όσο έλεγε μακριά από την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο που αγαπούσε πολύ.
Αν της χάριζες κάτι χαιρόταν σαν μικρό παιδί. Θυμάμαι ένα ζευγάρι μπότες που της είχα δωρίσει δεν τις έβγαζε από πάνω της. Πάντα έβγαινε έξω βαμμένη και περιποιημένη και πάντοτε ο λόγος της ήταν χειμαρρώδης ενώ χωρίς περιττές καλοσύνες προκαλώντας έντονες συμπάθειες ή αντιπάθεια. Μου έδειχνε μια τρύπα που είχε στο κεφάλι της (τότε είχε πολύ κοντό αγορίστικο μαλλί) και μου έλεγε πώς ήταν όταν ξύπνησε από το τεχνικό κώμα και το φόβο που ένιωσε όταν άρχισε να καταλαβαίνει πως κάτι δεν πάει καλά με την υγεία της).
Νομίζω πως η μοναδική φίλη που ίσως πήγαινε με τα νερά της ήταν η κοπέλα που στη διαθήκη της άφησε την περιουσία της. Ίσως ήταν η μοναδική που άντεχε τις συναισθηματικές της μεταπτώσεις και ίσως επειδή δεν ήταν συνάδελφος η Νανά δεν ένιωθε ανταγωνισμό και ήταν ο εαυτός της. Η Νανά είχε πει και σε μένα πως θέλει αν αποτεφρωθεί όταν φύγει από τη ζωή. Μου είχε πει πως με τον πατέρα της δεν είχε καλές σχέσεις και πως αγαπούσε τη μητέρα της.
Ένας Γολγοθάς ήταν η ζωή της Νανάς Καραγιάννη
Είχε δύσκολα παιδικά χρόνια, είχε ανάγκη για αγάπη και θαυμασμό. Η νευρική ανορεξία της έχει τα αίτιά της.Είχε λίγα παραπανίσια κιλά όταν ήταν μικρή και η μαμά της πάντα τη μάλωνε όταν το παράκανε με τα παγωτά. Γι’ αυτό η Νανά φρόντιζε κάθε πρωί να βρίσκει χρόνο για να βγάζει από το σώμα της ό,τι ήθελε να πιστεύουν οι άλλοι ό,τι έφαγε.
Η Νανά αποφάσισε να δουλέψει και να πάρει τη ζωή τ