Νίκος Τσούκας: Η ζωή και το έργο του μεγάλου Έλληνα ηθοποιού
Τον θυμόμαστε από τις ασπρόμαυρες ταινίες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου. Ο λόγος για τον Νίκο Τσούκα που έγραψε ιστορία με το μοναδικό υποκριτικό του ταλέντο.
Το ημερολόγιο έδειχνε 1957, τότε, ο νεαρός τότε Νίκος Τσούκας καταφτάνει στην Αθήνα για να σπουδάσει υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη, μιας και «τότε, σε αντίθεση με το σήμερα, για να γίνεις ηθοποιός και να βγάλεις άδεια επαγγέλματος, έπρεπε να έχεις τελειώσει κάποια σχολή θεάτρου», θυμάται ο ίδιος σε παλιότερη συνέντευξή του.
Πεισμωμένος ο νεαρός ηθοποιός φέρνει γυροβολιά τα θέατρα της Αθήνας αναζητώντας τον πρώτο του ρόλο.
Ας τον ακούσουμε:
«Είχα πάρει σβάρνα, λοιπόν, τα θέατρα, αλλά πέρναγα κάθε μέρα από το θέατρο Παπαϊωάννου, γωνία Καποδιστρίου και Πατησίων, όπου μου είχαν πει ότι, ίσως, υπήρχε κάποιος ρόλος για μένα. Πήγαινα κάθε πρωί πριν τους ηθοποιούς! Ε, τώρα θες από την επιμονή μου, θες επειδή δεν υπήρχε κάποιος, φτάνει μια μέρα και μου λέει ο Φωτόπουλος να ανέβω να διαβάσω ένα κομμάτι, από έναν ρόλο όπου έπρεπε να υποδυθώ κάποιον 70 χρονών!».
Ο 26αρης ηθοποιός ανεβαίνει, λοιπόν, στο σανίδι, διαβάζει τα λόγια του «και με το που με άκουσε, μου λέει ‘‘τι είσαι εσύ ρε παιδί μου! Πινέζα!’’, εννοώντας ‘‘Αυτός είσαι! Καρφώθηκες στο ρόλο’’, και με πήρε».
Αυτό ήταν το ντεμπούτο του Νίκου Τσούκα στο σανίδι, στο έργο «Έξω οι κλέφτες», το οποίο θα γυριζόταν αργότερα και ταινία…
Ο Νικόλας, όπως τον φώναζαν στο θέατρο, καθιερώνεται γρήγορα στο σανίδι. Η επόμενη δουλειά του είναι δηλωτική των υποκριτικών του προσόντων. Εμφανίζεται δίπλα στην Έλλη Λαμπέτη στη «Μικρή μας πόλη»! Πριν συνεργαστεί τελικά με όλους, από την κυρία Κατερίνα και τον Μουσούρη μέχρι τους Κωνσταντάρα, Καρέζη, Ρηγόπουλο, Αναλυτή, Μουστάκα και τη σταθερή παρτενέρ του σε θέατρο και σινεμά, Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Ο ίδιος έβγαζε τώρα καλά λεφτά και ζούσε αξιοπρεπώς από το θέατρο:
«Εκεί τα πράγματα ανθούσαν. Δουλεύαμε 11 μήνες το χρόνο. Να φανταστείς, απειλούσε να με χωρίσει η γυναίκα μου, επειδή δούλευα τόσο! Αρχίζαμε τον Σεπτέμβρη και συνεχίζαμε και το Πάσχα. Δεν υπήρχαν 100 θέατρα όπως σήμερα, υπήρχαν 12 και όλα δούλευαν. Όλο το χρόνο. Με το που τελείωνε το Πάσχα, αρχίζαμε παραστάσεις για το καλοκαίρι. Από το θέατρο ζούσαμε. Το 1971 που δούλευα με την Αλίκη, έπαιρνα, τότε, γύρω στις 11.000 δραχμές, εκεί που ο μέσος μισθός ήταν 1.800».
Νίκος Τσούκας: Ο ηθοποιός που δεν έδωσε ποτέ αυτόγραφο, οι θρυλικές επιτυχίες, οι τρομερές ατάκες και η απομάκρυνση από τα φώτα