Τάκης Σπυριδάκης: Όλα όσα δεν γνωρίζατε για τη ζωή του
Στις 04/02/1958 γεννήθηκε ο ηθοποιός Τάκης Σπυριδάκης, ο οποίος γεννήθηκε στην Αίγινα και μεγάλωσε στον Πειραιά, όπου πήγε και σχολείο. Από μικρός, εργάστηκε σε διάφορες δουλειές, ενώ παράλληλα πήγαινε σε νυχτερινό γυμνάσιο. Πληροφορίες μαρτυρούν, πως αγαπημένο του χόμπι να παίζει φλιπεράκια έξω από τη Νομική Αθηνών.
Το κοινό μας μάλιστα ενδιαφέρον μας είχε δώσει και τη δυνατότητα μιας γνωριμίας ανακαλύπτοντας πόσο σεμνός και σωστός άνθρωπος ήταν.
Παρακολουθούσε συχνά κινηματογραφικές ταινίες, χωρίς όμως να έχει εξαρχής προσανατολιστεί προς το επάγγελμα του ηθοποιού. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, την οποία εγκατέλειψε λίγο πριν το τέλος.
Η επαγγελματική πορεία του Τάκη Σπυριδάκη
Έχει συμμετάσχει σε 13 ταινίες ενώ το σκηνοθετικό του ντεμπούτο πραγματοποίησε το 1994 με την ταινία “Ο Κήπος του Θεού”, της οποίας έγραψε και το σενάριο. Η ταινία τιμήθηκε με 7 κρατικά βραβεία ποιότητας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Ο Τάκης Σπυριδάκης εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη ερμηνεύοντας έναν από τους πρωταγωνιστές της ταινίας “Γλυκιά Συμμορία”, σε σκηνοθεσία του Νίκου Νικολαΐδη (1983). Για την ερμηνεία του εκείνη απέσπασε το ειδικό βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, τον ίδιο χρόνο.
Αξιοσημείωτη ήταν και η δεύτερη συμμετοχή του, στη “Λούφα και Παραλλαγή” του Νίκου Περάκη (1984). Ακολούθησαν η “Πρωινή Περίπολος” (Νίκος Νικολαΐδης, 1986), “Προστάτης Οικογένειας” (Νίκος Περάκης, 1997), “Αυτή η Νύχτα Μένει” (Νίκος Παναγιωτόπουλος, 1999), “Μαύρο Γάλα” (Νίκος Τριανταφυλλίδης, 1999), “Κανείς δεν χάνει σε Όλα” (Διονύσης Γρηγοράτος, 2000), “Φτηνά Τσιγάρα” (Ρένος Χαραλαμπίδης, 2000), “Κουράστηκα να σκοτώνω τους αγαπητικούς σου” (Νίκος Παναγιωτόπουλος, 2002), “Λούφα και παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο” (Νίκος Περάκης, 2005), “Ισοβίτες” (Θόδωρος Μαραγκός, 2008) και “4 Μαύρα Κοστούμια” (Ρένος Χαραλαμπίδης, 2009).
Το 1989 ο Τάκης Σπυριδάκης έγραψε και σκηνοθέτησε την ταινία μικρού μήκους “Βέρα Κρουζ”, που απέσπασε το 1ο βραβείο καλύτερης ταινίας στο αντίστοιχο Φεστιβάλ, τιμήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και βραβεύτηκε από το Εθνικό Κέντρο Ταινιών της Γαλλίας, το 1990. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια πρωταγωνιστούσε στο θέατρο, στο έργο του Γιάννη Τσίρου “Άγριος Σπόρος”, στο θέατρο Επί Κολωνώ, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη. Συμμετείχε, επίσης, σε διαφημίσεις για εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, στην οποία υποδυόταν τον πρόεδρο μιας ποδοσφαιρικής ομάδας.
Ο Τάκης Σπυριδάκης έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό μέσα από τις διαφημίσεις γνωστής εταιρίας τηλεφωνίας. Ως πρόεδρος ομάδας έπαιζε τη δική του μπάλα με τους παράγοντες και έφερε τη μεγάλη μεταγραφή τον «Πίου», κάνοντας πολλούς να λένε τις ατάκες του.
Τάκης Σπυριδάκης: Στοιχεία από την προσωπική ζωή του
Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης έκανε δύο γάμους. Ο πρώτος έγινε όταν ήταν περίπου 20 χρονών και διήρκεσε μόλις έξι μήνες, ενώ ο δεύτερος κράτησε 20 χρόνια, από τον οποίο το ζευγάρι απέκτησε δυο κόρες.
Το 2016, σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει, ο Τάκης Σπυριδάκης, είχε εκμυστηρευτεί τις πιο δύσκολες περιόδους τις ζωής του, αλλά και τα πράγματα για τα οποία είχε μετανιώσει.
«Νομίζω ότι δυσκολεύτηκα πάρα πολύ και για να το θυμάμαι ακόμα σημαίνει ότι ήταν πάρα πολύ έντονο, το ’78 που πήγα στρατιώτης ήταν πολύς ο καιρός και νομίζω ότι ήταν μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής μου, γιατί πάνω στα καλύτερα σου χρόνια είσαι αγκαλιά με το τίποτα.
Η απώλεια της αδελφής μου που ήταν μάλιστα και πρόσφατη ήταν ένα μεγάλο γεγονός για εμένα, έφυγε από την ζωή την Πρωτοχρονιά. Το περιμέναμε, αλλά όσο αναμενόμενο και να είναι, όταν συμβαίνει, συμβαίνει. Μου κόστισε πολύ», είχε αναφέρει, ο Τάκης Σπυριδάκης για τον χαμό της αδελφής του.
Τάκης Σπυριδάκης: Η μάχη με τον καρκίνο και το άδοξο τέλος του ηθοποιού
Ο Τάκης Σπυριδάκης απεβίωσε στις 13 Σεπτεμβρίου 2019 σε ηλικία 61 ετών από καρκίνο. Ο ηθοποιός έλεγε για τον επικείμενο θάνατό του: «Συνήθως τον τελευταίο καφέ τον πίνουν άλλοι για σένα κι εσύ ή είσαι εκεί γιατί είσαι αόρατος ή γιατί δεν καταλαβαίνεις τίποτε. Κανείς δεν ξέρει και δεν θα μάθει ποτέ τι συμβαίνει αυτή την στιγμή. Αλλά ο τελευταίος καφές θα ήθελα να είναι όπως άρχισε, με μια πρόταση σε κάποια κοπέλα που πια μεγάλωσε από το χρόνο, απελευθερωμένος από τις ερωτικές ε