Τάσος Νούσιας: Σε μια εκ βαθέων συνέντευξη, μιλά για την θρησκευτική πίστη
Τάσος Νούσιας: Ιδιαίτερα αγαπητός από το κοινό, ο ηθοποιός έχει καταφέρει να ξεχωρίσει στον χώρο της υποκριτικής. Με σημαντικές διακρίσεις στο θέατρο, στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, διαθέτει ένα πολύπλευρο ταλέντο.
Έχει μάλιστα τιμηθεί δύο φορές με βραβείο ερμηνείας. Η πρώτη φορά ήταν το 1996 όπου τιμήθηκε με το βραβείο Β’ ανδρικού ρόλου στο 37ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Ήταν για τη συμμετοχή του στην ταινία «Απόντες» του Νίκου Γραμματικού. Η δεύτερη ήταν το 2008 που τιμήθηκε με το βραβείο Α’ ανδρικού ρόλου για την ταινία μικρού μήκους «Το Πέρασμα» του Γιάννη Κατσάμπουλα στο 16ο Μεσογειακό Φεστιβάλ Νέων Κινηματογραφιστών (Λάρισα 2008).
Ο ηθοποιός αποφάσισε να δώσει μια εκ βαθέως συνέντευξη. Μίλησε για την θρησκευτική πίστη στην εφημερίδα “Ορθόδοξη Αλήθεια”, η οποία ήδη κυκλοφορεί.
Η εμπειρία του Τάσου Νούσια στο Άγιον Όρος
Ποια είναι εκείνα τα πρόσωπα από τον εκκλησιαστικό χώρο που σας έχουν επηρεάσει;
Την πρώτη φορά που είχα επισκεφθεί το Άγιον Όρος ήμουν έντονα φορτισμένος συναισθηματικά εξαιτίας κάποιας απώλειας. Προσπαθούσα τότε να βρω απαντήσεις σε διάφορα ερωτήματα. Πήγα ως αναζητητής μιας αλήθειας, είχα ανάγκη από έναν διάλογο με τον Θεό.
Συναντήθηκα, λοιπόν σε ένα ασκηταριό- κάπου κοντά στο Πρωτάτο- με έναν μοναχό που που ήταν υποτακτικός του Παΐσιου. Δεν μιλούσε παρά μόνον με άκουγε.
Είχε μία πραότητα και μία καλοσύνη! Μια αγκαλιά και μία γλύκα τρομερή έβλεπες στην συμπεριφορά του! Όση ώρα του μιλούσα ένιωθα ότι έφευγε από πάνω μου το βάρος. Πως έχανα λόγω αυτής της ανακούφισης το ίδιο μου το σώμα! Δεν μπορούσα καν να διακρίνω ούτε πόσο χρονών ήταν ο άνθρωπος που είχα απέναντί μου. Νόμιζα ότι ήταν 20 ή 25 χρονών.
Η επικοινωνία με εκείνον τον μοναχό αποτέλεσε την πρώτη κάθαρση. Από την στιγμή που έφυγα από το Άγιον όρος, ένιωθα βαθιά μέσα μου ένα καθαρτήριο πράγμα. Σαν να είχε μπει κάτι μέσα μου, να είχε σκάψει και κατόπιν να είχε γκρεμίσει όλη αυτή την ανασφάλεια μου!
Μία άλλη περίπτωση ιερέα από τον οποίο διατηρώ έντονες αναμνήσεις είναι ο π. Μανώλης στην Κρήτη, ο οποίος έχει βαπτίσει την κόρη μου. Ένας υπέροχος ιερέας, πράος και καλοπροαίρετος. Χωρίς διάθεση να σε επικρίνει και να σε παίρνει από τα μούτρα…
Αποσπάσματα από την συνέντευξη του Τάσου Νούσια
Από πλευράς εκκλησιαστικών κειμένων, ποια είναι αυτά που αποτελούν σημεία αναφοράς για εσάς;
Διαβάζω τακτικά τους Βίους των Αγίων, όπως η ιστορία του Αγίου Ανδρέα του δια Χριστόν Σαλού, που με έχει συγκλονίσει. Επίσης διαβάζω τον βίο του Αγίου Λουκά. Ο οποίος γνώρισε τη φυλάκιση και τις κακουχίες επί κομμουνιστικού καθεστώτος στα γκούλαγκ της Ρωσίας. Όπως ο Χριστός αφοσιώθηκε και δίδαξε εώς τη Σταύρωση, έτσι και οι Άγιοι δεν κιοτεύουν πάνω στο μαρτύριο. Αγωνίζονται και δεν γυρνούν πίσω!
Η θρησκευτική πίστη ποιον ρόλο έχει διαδραματίσει στην ζωή σας;
Η πίστη μου έχει περάσει και αυτή μέσα από πολλά στάδια. Άλλοτε μέσα από πολύ ένθερμα στάδια και άλλοτε μέσα από ψυχρά. Εγώ πάντως συνεχίζω να κάνω τον σταυρό μου ως κομμάτι σωτηρίας! Όχι φοβικά: Θα ανάψω το κερί μου και θα μεταλάβω μαζί με τους εσχάτους το Πάσχα. Μετά την Ανάσταση, ενώ την ίδια στιγμή οι περισσότεροι αναχωρούν για να πάνε να φάνε σπίτια τους. Πάντα κάθομαι και παρακολουθώ την αναστάσιμη τελετή με τον μυσταγωγικό χαρακτήρα της. Τα υπέροχα κείμενα αγάπης που ακούγονται εντός της εκκλησίας.
Διάβαζα πριν από λίγο καιρό σε ηλεκτρονική μορφή τις σκέψεις ενός Αγιορείτη γέροντα. Με έκαναν να σκεφτώ πόσο πλήρης και ευτυχής είναι μέσα από έναν βιωματικό τρόπο σκέψης! Βλέποντας και ακούγοντας τις σκέψεις αυτού του γέροντα, σκέφτηκα ότι ο άνθρωπος πλάστηκε κατ’ εικόνα και καθ΄ομοίωσιν του Θεού, για αυτό είναι ικανός τα πάντα!
Ο άνθρωπος φτιάχνει τη διαδρομή του. Στήνει ξεχορταριάζοντας τον δρόμο του μέσα από τις παραβολές της αρετής και της κακίας, ως ενάρετος πια. Και έτσι φτάνει κάποιος στο ευ ζην, στην ευτυχία, στην ευδαιμονία κ.α.
Η αναζήτηση και ο πηγαιμός είναι για μένα η “ευτυχία”. Και ίσως εκεί που σταματάς και κοντοανασαίνεις για να δεις που έχεις φτάσει, να συντελείται το θαύμα της ευτυχίας!
