Βόλος: Θρήνος για το νεογέννητο που πέρασε μεγάλο Γολγοθά αλλά δεν τα κατάφερε
Ο μικρός Ραφαήλ δεν τα κατάφερε και έφυγε από την ζωή ενώ έδωσε μεγάλη μάχη και ταλαιπωρήθηκε εξαιτίας της ανευθυνότητας κάποιων γιατρών όπως καταγγέλουν οι γονείς.
Η περιπέτεια ξεκίνησε με την γέννηση του μικρού αγοριού στις 14 Νοεμβρίου, σε ιδιωτική κλινική της Λάρισας.
Η καθυστέρηση στην παράδοση του Ραφαήλ στους γονείς του “γέννησε” ταυτόχρονα υποψίες και στους δύο ότι κάτι δεν πάει καλά. Το βράδυ της ίδιας ημέρας ενημερώνονται ότι το βρέφος πρέπει να μεταφερθεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λάρισας, καθώς διαπιστώθηκε μία “ελαφριά δύσπνοια”.
Από την πρώτη στιγμή, οι γιατροί του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, που εξετάζουν το νεογνό, διαπιστώνουν την ύπαρξη ενός σπάνιου συνδρόμου, που αφορά 1 στα 40.000 παιδιά. Με εντολή των θεραπόντων ιατρών, το παιδί μεταφέρεται εσπευσμένα στο “Ιπποκράτειο” Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, όπου τα ξημερώματα της 13ης Δεκεμβρίου θα αφήσει την τελευταία του πνοή, σκορπίζοντας ανείπωτο πόνο και θλίψη στην άτυχη οικογένεια από τον Βόλο.
Βόλος: Το χρονικό της τραγωδίας του μικρού Ραφαήλ
Όπως αποκαλύπτει αποκλειστικά το TheNewspaper, η 38χρονη μητέρα διένυσε μία ομαλή εγκυμοσύνη χωρίς προβλήματα. Στην εξέταση Β’ επιπέδου δεν βρέθηκε ο ένας νεφρός, με αποτέλεσμα να κριθεί απαραίτητο από την Βολιώτισσα γυναικολόγο, η εξέταση να επαναληφθεί μία εβδομάδα αργότερα. Τότε, ο νεφρός εντοπίστηκε από το μηχάνημα, αλλά σε διαφορετική θέση από την προβλεπόμενη. «Αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα για την υγεία και την εξέλιξη του παιδιού» είπε η γιατρός στο ζευγάρι, το οποίο άρχισε να ανησυχεί.
«Θέλαμε μετά από 15 χρόνια, που τα άλλα δύο παιδιά μας είναι στην εφηβεία και σιγά σιγά θα φύγουν από το σπίτι, να κάνουμε ένα παιδάκι, να το χαρούμε. Δουλεύουμε σκληρά και οι δύο όλη τη μέρα για πολλά χρόνια. Και πήραμε την απόφαση να κάνουμε ένα τρίτο παιδί» εξομολογούνται στο TheNewspaper οι γονείς.
Η 38χρονη στις 14 Νοεμβρίου μεταβαίνει στη Λάρισα, όπου σε ιδιωτική κλινική φέρνει στον κόσμο το τρίτο της παιδί. Η ευτυχία πλημμυρίζει το ζευγάρι, που η οικογένειά του μεγάλωσε. Όμως, κανείς δεν ήξερε τι θα επακολουθήσει.
Μετά τη γέννα, στο παιδί παρασχέθηκε οξυγόνο για να αντιμετωπιστεί μία “μικρή δύσπνοια” όπως ανέφερε η γυναικολόγος της κλινικής. Όμως, οι ώρες περνούν, χωρίς κανείς να εξηγεί στους γονείς τι συμβαίνει, ενώ το βρέφος παραμένει στον θερμοθάλαμο. Στις 23.00 το βράδυ, η αγωνία των γονιών έφτασε στο “κόκκινο” και άρχισαν να ρωτάνε επίμονα για την υγεία του. Τότε, ενημερώνονται επισήμως ότι “το παιδί αντιμετωπίζει πρόβλημα με την αναπνοή του και θα πρέπει να μεταφερθεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας.
Η στιγμή που οι γονείς του μικρού Ραφαήλ έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους
«Χάσαμε τη γη κάτω από τα πόδια μας εκείνη την ώρα» περιγράφει με δάκρυα στα μάτια ο 41χρονος πατέρας. Οι γιατροί στη ΜΕΘ του Πανεπιστημιακού ενημερώνουν τους γονείς μέσα σε λίγες ώρες ότι το βρέφος πάσχει από ένα σπάνιο σύνδρομο και θα πρέπει να μεταφερθεί στο “Ιπποκράτειο” της Θεσσαλονίκης για νοσηλεία και περαιτέρω εξετάσεις.
«Έχω πέσει από τα σύννεφα. Όλα αυτά θα έπρεπε να έχουν προβλεφθεί από την εξέταση Β’ Επιπέδου» λέει ο πατέρας.
Η νοσηλεία στη Θεσσαλονίκη
«Φτάνουμε στο “Ιπποκράτειο” για να υποβληθεί σε χειρουργείο και ακολουθεί ειδική διατροφή. Βλέπουμε όμως ότι η επέμβαση καθυστερεί δύο ημέρες. Η γυναίκα μου, μου είπε ότι μάλλον ο γιατρός θα θέλει χρήματα. Αποφασίζω και δίνω φακελάκι με 200 ευρώ στον γιατρό και το έβαλε στο χειρουργείο μέσα σε μία ώρα. Έκανε ένα σωστό χειρουργείο. Θέλω να είμαι δίκαιος. Το παιδί βγαίνει και ξεκινά να αναρρώνει στη ΜΕΘ και σιγά σιγά το αποσωληνώνουν. Του δίνουν γάλα σιγά σιγά με μικρές ποσότητες και μέσα σε μία εβδομάδα έπινε 65 γραμμάρια γάλακτος.
Ο χρηματισμός του γιατρού για τον μικρό Ραφαήλ
Στη διάρκεια της ανάρρωσης, ο γιατρός που χρηματίστηκε με κάλεσε στο τηλέφωνο για να πάω από εκεί. Η συμπεριφορά του ήταν αλήτικη. Μπορώ να καταλάβω από τα μάτια τι θέλει ο άλλος. Πήγα στο γραφείο του. Του δίνω άλλα 150 ευρώ. Δεύτερο φακελάκι. Έγινε η γλώσσα του ροδάνι. Μου είπε ότι το παιδί δεν κινδυνεύει και είναι μία χαρά.
Εγώ ήξερα ότι το παιδί δε θα είχε πρόβλημα στη ζωή του. Ίσως να χρειαζόταν να βάλει ένα σαμαράκι για να μην αποκτήσει σκολίωση μεγαλώνοντας. Όταν ήρθε η ώρα της εξέτασης των νεφρών, άρχισαν πάλι να καθυστερούν την εξέταση. Εμείς είχαμε αφήσει τις δουλειές μας, τα παιδιά μας μόνα στο σπίτι, και πληρώναμε