Πύρρος Δήμας: Η συνέντευξη του πρωταθλητή και η αποστομωτική απάντηση του
Μια νέα συνέντευξη πρόσφερε ο Πύρρος Δήμος ο οποίος μίλησε ανοιχτά για όλα και μάλιστα δεν δίστασε να αναφερθεί και στην φράση του που άφησε ιστορία; “Για την Ελλάδα”.
Στη θρυλική Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης «επέστρεψε» ο Πύρρος Δήμας, παραχωρώντας μιας εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό Down Town και τη δημοσιογράφο Αμάντα Φουντή.
Μεταξύ άλλων, δε, αναφέρθηκε στην ατάκα «για την Ελλάδα» αλλά και τους… 37 σοκολατένιους πυραύλους που έφαγε στο Ολυμπιακό χωριό!
“Δεν ξεχνάω όταν πριν από τον αγώνα μπήκα στο εστιατόριο και δεν μπορούσα να φάω τίποτα”, είπε αρχικά ο Πύρρος Δήμας
Τι δεν ξεχνάς από τους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης;
Μόνο ένα πράσινο μήλο κι ένα λεμόνι για να μην πίνω νερό. Δάγκωνα το λεμόνι για να ρουφάω το ζουμί αντί να πίνω νερό. Έλεγα «όταν τελειώσει ο αγώνας θα τα φάω όλα». Μετά τον αγώνα στο εστιατόριο από τη λαιμαργία μου πήρα τέσσερις δίσκους και πάλι δεν έφαγα τίποτα, είχε κλείσει το στομάχι μου. Έφαγα μόνο φρούτα και παγωτά. Το βράδυ, όταν πήγαν όλοι για ύπνο, από την υπερένταση δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Είχα πάει στις γέφυρες στο Ολυμπιακό χωριό, όπου πλέον έχουν γίνει εστιατόρια, είχα κάτσει σε μια καρέκλα από τις 12 μέχρι τις 5 το πρωί, δίπλα σε ένα ψυγείο με παγωτά και έφαγα 37 σοκολατένιους πυραύλους. Θυμάμαι δυο αστυνομικούς που κοιτιόντουσαν βλέποντας όλα αυτά τα χαρτιά κάτω. Τους έδειξα το μετάλλιο και άρχισαν να φωνάζουν ενθουσιασμένοι. Βγάλαμε φωτογραφίες και είχαν χαρεί πολύ κι εκείνοι.
Από τη Βαρκελώνη έμεινε μεταξύ άλλων και η φράση «για την Ελλάδα» που ακούστηκε να λες την ώρα που έφερνες το βάρος στους ώμους. Πως βίωσες εκείνη τη στιγμή;
Εκείνη τη στιγμή έφερα την μπάρα στους ώμους, το επολέ, και λέω το «για την Ελλάδα» χάνοντας την αναπνοή μου, που θα μπορούσα να πάθω και ζημιά γιατί η πίεση ήταν πολύ μεγάλη. Έκανα το τζερκ που κάνω με τα πόδια ανοιχτά στο πλάι και έχασα την προσπάθεια. Είχα μαζέψει μέσα μου τόσο πείσμα και πικρία μετά τα όσα είχα περάσει που μου βγήκε να πω αυτή τη φράση. Σαν να ήθελα να πω, «Είμαι Έλληνας. Τι με ρωτάς και με ξαναρωτάς;».
