Μαρία Ρέτσα: Η 20χρονη που θέλει να ακολουθήσει την αγροτική ζωή και την κτηνοτροφία
Κι’ όμως υπάρχουν και νέοι οι οποίοι θέλουν να ακολουθήσουν την ζωή στην φύση παρέα με τα ζώα και να ασχοληθούν με την εκτροφή τους, αντί να παρατήσουν τα πάντα και να πάνε στην πόλη.
Η 20χρονη κτηνοτρόφος Μαρία Ρέτσα περιγράφει την καθημερινότητά της στο χωριό Γαβαλάς με τα 100 ζώα.
Πόσο συχνά ακούμε για νεαρές γυναίκες που ασχολούνται με την κτηνοτροφία; Η δουλειά του «τσοπάνη» έχει ταυτιστεί στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων με το αντρικό φύλο καθώς τα στερεότυπα θέλουν τις γυναίκες να αποστρέφονται την βουκολική ζωή ή να εργάζονται στον στάβλο χωρίς να θέλουν να φαίνονται. Στον Γαβαλά όμως, ένα μικρό χωριό 400 περίπου κατοίκων στα 7 χιλιόμετρα από το Αλιβέρι Εύβοιας, η 20χρονη Μαρία Ρέτσα – μια περήφανη κτηνοτρόφος – αποδεικνύει καθημερινά πως σημασία έχει να αγαπάς αυτό που κάνεις, πέρα από τις δυσκολίες που μπορεί να εμπεριέχει ή τις κοινωνικές νόρμες. Μας περιγράφει τους λόγους που επέλεξε να ασχοληθεί με το κοπάδι αντί για οτιδήποτε άλλο, την καθημερινότητα στο μαντρί και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονοι κτηνοτρόφοι.
“Το επάγγελμα του κτηνοτρόφου ακολουθεί κάθε γενιά της οικογένειάς μου”, δήλωσε αρχικά η Μαρία Ρέτσα
«Το επάγγελμα του κτηνοτρόφου ακολουθεί κάθε γενιά της οικογένειάς μου. Το κοπάδι δεν ξεπερνάει τα 100 ζώα και όσο περνάει ο καιρός αυξάνεται ο αριθμός τους. Η πρώτη μου ανάμνηση είναι μια που έχω κάθε φορά στο μυαλό μου αλλά και στην καρδιά μου… Η πρώτη ανάμνηση που έχω σχετικά με το στάβλο και το κοπάδι μου έχει να κάνει με τις ιστορίες που μου έλεγε ο πατέρας μου για το πόσα ζώα είχαν παλιά, για το πώς ήταν τότε και πώς είναι τώρα… Μου έρχεται και ο παππούς στο νου μου μέσα από αυτές και είναι λες και τον έχω ζήσει κι εγώ. Όσο ζούσε είχε την ίδια αγάπη και το ίδιο μεράκι που έχω και εγώ για τα γίδια και τα πρόβατα-μάλλον από αυτόν την πήρα- και ξέρω ότι από εκεί ψηλά και με καμαρώνει που ασχολούμαι με το ίδιο επάγγελμα» διηγείται η Μαρία στην ATHENS VOICE, η οποία προτού αποφασίσει να αφοσιωθεί σε αυτό που αγαπά, αποφοίτησε από τον τομέα γεωπονίας του 1ου ΕΠΑΛ Αλιβερίου. Το καθημερινό της πρόγραμμα περιλαμβάνει ξύπνημα από το χάραμα προκειμένου να ετοιμάσει τις τροφές για τα ζώα.
«Ξυπνάω 5:40 με 06:00 το πρωί, μερικές φορές πάω στον στάβλο μονή μου και άλλες φορές έρχεται και πατέρας μου. Φτιάχνω τις τροφές για τα γίδια και τα πρόβατα και μετά ταΐζω τα κουνέλια, τις κότες και τα σκυλιά του κοπαδιού μου. Την εποχή που γεννούν τα ζώα οι διαδικασίες είναι περισσότερες καθώς μερικές γίδες και προβάτες κάνουν από 3 μικρά που δεν μπορούν να τα μεγαλώσουν και έτσι τα παίρνω εγώ και τα μεγαλώνω με το μπουκάλι. Στη συνέχεια βάζω κλαρί από ελιές στις γίδες, τον καρπό τους και νερό και μετά πηγαίνω δίπλα στα πρόβατα, τα ανοίγω να βγουν έξω και τους βάζω καρπό και μια μπάλα σανό. Αργότερα έρχεται ο πατέρας μου, καθαρίζει το μέρος που κοιμούνται ώστε όταν γυρίσουν από τη βοσκή να το βρουν καθαρό. Μέχρι να πάει η ώρα να βγουν τα ζώα έξω για την καθημερινή τους βοσκή πηγαίνω ως το πηγάδι που περνούν, τους αλλάζω το νερό και τους ρίχνω καθαρό. Μαζί μου για τη βόλτα έρχονται και τα 3 από τα πολλά σκυλάκια που έχω. Μετά επιστρέφω στο σπίτι, φτιάχνω τον καφέ μου και το γεύμα που θα πάρω μαζί και φυσικά θα έχω λίγο ψωμί για να ρίχνω στα σκυλιά μου την ώρα της βοσκής για να μένουν εκεί κοντά και να μην φεύγουν μακριά από το κοπάδι.»
Περισσότερες δηλώσεις από την Μαρία Ρέτσα για την κτηνοτροφία
Η νεαρή βοσκός από τον Γαβαλά, αφιερώνει σχεδόν όλη της τη μέρα σε αυτό καθώς η βοσκή ολοκληρώνεται το απόγευμα. Κατά την επιστροφή στο σπίτι οι αρμοδιότητες συνήθως μοιράζονται με τον πατέρα της: «Κατά τις 11:00 που είναι η ώρα που βγαίνουν έξω για τη βοσκή τους τα ζώα ξεκινάω μπροστά και αυτά ακολουθούν. Για να περάσει η ώρα ως τις 17:00 που διαρκεί, βάζω τραγούδια στο κινητό μου και απλά απολαμβάνω την ησυχία και το ποσό όμορφα βόσκουν τα ζώα μου. Όταν γυρίσουμε στο μαντρί η πρώτη μου κίνηση είναι να αφήσω τη τσάντα με το νερό που παίρνω μαζί και να βγάλω τα παπούτσια μου για να