Κώστας Αποστολάκης: Μίλησε ανοιχτά για την σχέση του με την θρησκεία
Τον έχουμε γνωρίσει μέσα από πολλούς ρόλους στην ελληνική τηλεόραση και μας έχει κερδίσει με το υποκριτικό του ταλέντο, ωστόσο είναι αρκετά αυτά που δεν γνωρίζουμε για τον γνωστό ηθοποιό…
Μπορεί λοιπόν στην καριέρα του να έχει υποδυθεί πολλούς ρόλους τόσο στη μικρή οθόνη όσο και στο θέατρο και στον κινηματογράφο, όμως ο ρόλος του ηγουμένου Καλλίνικου (μια σπουδαία μορφή του μοναχισμού) στη σειρά «Αγιος Παΐσιος: Από τα Φάρασα στον ουρανό» αποτέλεσε για τον ίδιο «άγγιγμα ψυχής».
Ο Κώστας Αποστολάκης μεταμορφώθηκε στον ηγούμενο της Μονής Εσφιγμένου, ο οποίος έδειξε αγάπη στον Παΐσιο και τον καθοδήγησε στη ζωή του μοναχισμού, και βίωσε μοναδικές στιγμές. Μιλώντας στην «Espresso» αυτές τις άγιες ημέρες για τον ρόλο-σταθμό που τον άλλαξε, αφού ήρθε πιο κοντά στην Ορθοδοξία και πλέον εκκλησιάζεται και καθοδηγείται από τον πνευματικό του, προχωρεί σε εξομολογήσεις που θα συζητηθούν!
Πρόκειται για μια φοβερή σύμπτωση. Ήμουν στο Αγιον Ορος και περπατούσα όταν με πήρε τηλέφωνο ο σκηνοθέτης Στάμος Τσάμης και μου πρότεινε τον ρόλο του ηγουμένου Καλλίνικου. Όταν μου είπε ότι πρόκειται για τη ζωή του αγίου Παϊσίου και μου ανέφερε ονόματα από το καστ των ηθοποιών, το πήρα ως σημάδι από τον ουρανό! Δέχτηκα και προσευχήθηκα μάλιστα να πάει καλά το εγχείρημα και να έχει αποδοχή από τον κόσμο. Ο ηγούμενος Καλλίνικος ήταν ο πνευματικός πατέρας του αγίου Παϊσίου και τον οικονομούσε, όπως λένε οι μοναχοί. Τον γαλουχούσε.
Περισσότερες δηλώσεις από τον Κώστα Αποστολάκη
Βέβαια! Μα είναι ο άγιος της εποχής μας. Ήξερα για τη ζωή του πολύ πριν παίξω στο έργο και μάλιστα από διηγήσεις φίλων. Η χάρη του σχετικά με την αγιότητά του πήγαινε από στόμα σε στόμα. Ήξερα ότι πήγε στο Ορος Σινά, στην Αίγυπτο, και τον είχαν αγαπήσει και οι βεδουίνοι, ξέρω ότι μετέπειτα πήγε στο Αγιον Ορος και βγήκε από αυτό γιατί έπρεπε να παντρέψει την αδερφή του και μετά ξαναγύρισε στο Περιβόλι της Παναγίας. Ενας φίλος μου είχε πάρει κιόλας την ευλογία του και τον είχε νουθετήσει. Του είχε πει στα ξαφνικά «αυτό που έχεις στη δεξιά σου τσέπη θα σε καταστρέψει» και ο φίλος μου τα έχασε, γιατί έκανε χρήση ναρκωτικών ουσιών. «Σφάλλεις», του είπε, «να αλλάξεις».
Ο φίλος μου έκλαψε τότε και δεν ξέχασε ποτέ τα λόγια του Του το είπε διακριτικά, χωρίς να τον κατακρίνει… Μα γι’ αυτό ήταν τόσο αγαπητός ο άγιος! Σε έπιανε στο φιλότιμο. Όταν πήγα στο Αγιο Ορος (πρόσφατα πήγα ξανά στη Μονή Βατοπαιδίου και γύρισα από προσκύνημα), οι γέροντες μου είπαν κάτι που με συγκλόνισε. Δεν κοιτάμε ποτέ τι κάνουμε εμείς στους άλλους, αλλά οι άλλοι αν μας αδίκησαν. Αν αδικήσαμε εμείς, αυτό δεν μας νοιάζει και πολύ, σαν να έχουμε το ακαταλόγιστο! Υπάρχει πρόβλημα μόνο αν οι άλλοι μας αδίκησαν. Τα βλέπουμε πάντα όπως μας συμφέρει και σύμφωνα με τη δική μας ζωή, το εγώ μας. Δεν μας ενδιαφέρει ουσιαστικά η μετάνοια και η συγχώρεση αλλά το δικό μας εγώ που αδικήθηκε. Πρέπει όσους μας ταπεινώνουν να τους ευχαριστούμε και να προσευχόμαστε για όσους μας αδικούν, γιατί αυτοί είναι οι ευεργέτες μας! Μας χαρίζουν μισθό στον ουρανό και παράδεισο στην αιώνια ζωή. Αυτός που μας αδικεί καταθέτει για εμάς μετοχές στην τράπεζα του Θεού, στον ουρανό.
Πάντως όχι σαν σταρ άγιο. Τον άγιο Παΐσιο τον έχουν πάρει από τους δημοσιογράφους, μέχρι τους συνωμοσιολόγους και τους ιερείς και έχουν αναλύσει τα λεγόμενά του για τα εμβόλια, τους πολέμους, τα τσιπάκια. Μου κάνει εντύπωση που όλοι ενδιαφέρονται για το πότε θα γίνει το τέλος του κόσμου και δεν ενδιαφέρονται για το δικό τους προσωπικό τέλος. Τους ενδιαφέρει η Δευτέρα Παρουσία και δεν σκέφτονται τη δική τους ημέρα κρίσης. Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει μνήμη θανάτου. Αν είχε, θα ήταν καλύτερος με τους συνανθρώπους του, γιατί θα ήξερε ότι κάποια μέρα ξαφνικά θα φύγει από αυτή τη ζωή για την αιώνια. Μας νοιάζει συνεχώς τι θα αποκτήσουμε σε αυτή τη γη, σπίτια, εξοχικά, αυτοκίνητα, αλλά μήπως θα τα πάρουμε μαζί μας;
“Είναι τίποτα δικό μας; Ολα εδώ τα αφήνουμε. Ο άνθρωπος είναι άπληστος”, Κώστας Αποστολάκης
Και είναι πολύ κουτή αυτή η απληστία. Μα γεμίζει η θάλασσα από νερό όσα ποτάμια και αν χυθούν μέσα της; Ετσι και η απληστία του ανθρώπου δεν έχει πάτο. Πάντα θα δημιουργούνται ανάγκες για νέες επιθυμίες. Πάντως, επειδή γίνεται μια σύγχυση με το προφητικό χάρισμα του αγίου Παϊσίου, όλες οι προφητείες για να πούμε ότι έγιναν πρέπει να εκπληρωθούν. Ξέρετε, οι μοναχοί στο Αγιον Ορος μού έχουν πει ότι ο Θεός είναι τόσο φιλεύσπλαχνος που και 150 άνθρωποι να έχουν μείνει στη Γη και να τον παρακαλούν και να προσεύχονται για σωτηρία και αλλαγή των γεγονότων με πίστη, Εκείνος θα το κάνει και ας έχουν προβλέψει οι άγιοί του κάτι άλλο. Ο Θεός είναι ακατάληπτος και γεμάτος αγάπη. Οι προφητείες είναι αλληγορικές, γιατί με την προσευχή ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει τον ρουν της Ιστορίας.
Τις σκηνές στη Μονή Βατοπαιδίου, όπου κάτσαμε έξι μέρες και μάλιστα σε ένα γύρισμα φάγαμε μαζί και με τον γέροντα Εφραίμ. Μας μίλησε για το φως, για τη ζωή, την οδό, την αλήθεια, τον Χριστό μας. Θυμάμαι πώς γέμισε η ψυχή μου με καθαρότητα, ευλογηθήκαμε όλοι από αυτήν τη συνάντηση και ήταν ένα σημάδι για όλους όσοι πήραμε μέρος σε αυτή τη σειρά πως με νηστεία, εγκράτεια, πίστη, προσευχή, φιλανθρωπία και αγάπη εμποδίζεται το κακό.