Κείμενο για Madclip: “Σεβάσου έστω και για μια μέρα το ότι ένας άνθρωπος δεν ζει πια”
Κείμενο για Madclip: Παρακάτω ακολουθεί ένα κείμενο αναγνώστη, αφιερωμένο στον τράπερ που χάθηκε τόσο αδικά και αξίζει να το διαβάσεις:
“Δεν χρειάζεται να έχει υπάρξει κανείς κάποιος μεγάλος οπαδός της μουσικής του Mad Clip για να σοκαριστεί από τον τραγικό θάνατο του σε δυστύχημα. Δεν χρειάζεται καν να τον γνωρίζεις προσωπικά. Είναι η ίδια η βαρύτητα μιας τέτοιας τραγωδίας που σε ωθεί είτε να μείνεις σιωπηλός. Είτε να θρηνήσεις, έστω και με τον ιδιότυπο τρόπο που θρηνούν οι άνθρωποι τα δημόσια πρόσωπα. Τα οποία μπορεί μεν να είναι ξένα αλλά με τον θάνατό τους υπενθυμίζεται πως η δημοσιότητα δεν σε απαλλάσσει από την θνητότητα. Και αυτό είναι μια περίπλοκη συνειδητοποίηση.
Με άλλα λόγια, είναι απόλυτα λογικό κάποιοι να νιώθουν την ανάγκη για ένα (δακρύβρεχτο) RIP. Ακόμα πιο λογικό κάποιοι να επιλέγουν απλώς να σιωπήσουν. Παραπλεύρως ωστόσο αυτών των αντιδράσεων, κατά κανόνα αναπτύσσεται και μια ακόμα. Μπορεί να είναι πιο άμεσα εναρμονισμένη με το γεγονός ότι ο άνθρωπος που σκοτώθηκε ήταν ένας ξένος. Και ως εκ τούτου είναι εξίσου λογικό να μην υπάρχει η ανάγκη θρήνου για αυτόν. Αλλά ταυτόχρονα, είναι μια αντίδραση που διακατέχεται από τόσο κυνισμό που είναι απάλευτος όταν πρόκειται για ανθρώπινες ζωές.
Πρόκειται για την αντίδραση εκείνων που αντιπαθούσαν τον Mad Clip ως καλλιτέχνη όσο ζούσε και ενστικτωδώς τους βγαίνει να αναπτύξουν το μίσος τους και μετά τον θάνατό του. Δεν είναι κανείς υποχρεωμένος φυσικά να συμπαθεί ξαφνικά κάποιον επειδή δεν βρίσκεται πια στη ζωή. Αλλά εδώ μιλάμε για το άλλο άκρο: το να μην μπορείς να κρατηθείς και να πρέπει να κράξεις την ημέρα ενός θανάτου φανερώνει μια μισανθρωπική λογική.
Διάολε, όσο και αν δεν γούσταρες τον Mad Clip σεβάσου έστω και για μια μέρα το ότι ένας άνθρωπος δεν ζει πια. Και αύριο μέρα είναι για κράξιμο…
Η συνέχεια κειμένου για τον χαμό του MadClip
Ναι, οι στίχοι του ήταν τόσο αμφιλεγόμενοι στο ηθικό επίπεδο (για να το θέσουμε κομψά) που όποιος μπει στη διαδικασία να τους κάνει πόλεμο κριτικής θα έχει όλα τα δίκια του κόσμου. Ναι, το γεγονός ότι έτρεχε με τόσο μεγάλη ταχύτητα αναδεικνύει μια ανωριμότητα. Από πλευράς του που θα μπορούσε να είχε κοστίσει όχι μόνο τη δική του ζωή. Αλλά και κάποιου κακόμοιρου που θα μπορούσε να είχε βρεθεί στον δρόμο του. Ο Mad Clip ήταν ανώριμος και ανεύθυνος. Από σωστά μέχρι συζητήσιμα όλα αυτά. Δεν χάλασε όμως και ο κόσμος: ας περιμένουμε μια μέρα ακόμα για να τα συζητήσουμε.
Τι άραγε είναι αυτό που προσφέρει, πριν καν θαφτεί το παλικάρι, να τον λούζεις από πάνω μέχρι κάτω με αρνητική κριτική; Ακόμα και αν είναι σωστή… Το γεγονός ότι επιλέγεις να το κάνεις με αφορμή την είδηση του θανάτου του συνιστά κανιβαλισμό. Και ακόμα και η πιο σωστή κριτική όταν γίνεται με όχημα τον κανιβαλισμό και την ανθρωποφαγία δεν προσφέρει τίποτα. Αντίθετα, έχει τα ακριβώς ανάποδα αποτελέσματα και η έμμεση απαξίωση μιας ζωής είναι ένα από αυτά.
