Μανώλης Ρασούλης: Μια σύντομη αναδρομή στην ζωή του σπουδαίου μουσικού
Ένα όνομα, μια ιστορία… ωστόσο πέρα από την τεράστια μουσική επιτυχία, είχε και μια προσωπική ζωή η οποία έχει πολλά να μας πει.
Ο Μανώλης Ρασούλης γεννήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 1945 στο Ηράκλειο της Κρήτης.Όπως δήλωνε ο ίδιος ήταν ένας Κρητικός ελληνικής καταγωγής έχοντας όλα τα χαρακτηριστικά ενός παγκόσμιου Κρητικού. Αλλά Κρητικού. Μιλούσε για την Κρήτη όπου στεκόταν και όπου βρισκόταν, γιατί για εκείνον ήταν μέρος ιερό. Η Κρήτη ήταν για εκείνον η μεγάλη Μητέρα.
Γιος ενός χρυσοχόου, στα παιδικά του χρόνια έψαλε στον Πολιούχο Άγιο Μηνά. Σπούδασε κινηματογράφο στην Αθήνα και ξεκίνησε την καλλιτεχνική του πορεία τραγουδώντας ερασιτεχνικά στην Πλάκα, ενώ παράλληλα δούλευε στην εφημερίδα της αριστεράς “Δημοκρατική Αλλαγή”.
Υπήρξε από τους ανθρώπους του λόγου που με το έργο και τη γενικότερη δράση τους άλλαξαν τα δεδομένα στον χώρο του ελληνικού τραγουδιού.
Στην διάρκεια της δικτατορίας ο Μανώλης Ρασούλης φεύγει για το Λονδίνο, όπου και θα παραμείνει 6 χρόνια
Οργανώνεται στο Τροτσκιστικό κίνημα όπου και γνωρίζεται με την Βανέσα Ρεντγκρεϊβ με την οποία δυο φορές συνεργάστηκε σε πολιτικές παραστάσεις. Στο Λονδίνο έγινε και συνεκδότης της εφημερίδας Σοσιαλιστική Αλλαγή. Τον Μάιο του ‘68 πήρε μέρος στην εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι. Λίγο μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου έρχεται στην Ελλάδα και η μεταπολίτευση θα τον βρει εργαζόμενο στα ναυπηγεία του Ανδρεάδη.
Ο Ρασούλης με την έντονη προσωπικότητα, την κοινωνική ευαισθησία, την πολυπολιτισμική κουλτούρα και τον λόγο-ποταμό που διαθέτει θα φέρει νέο άνεμο στην ελληνική τραγουδοποιία, θα αποτελέσει σχολή.
Ο Μάνος Λοϊζος καλεί τον Μανώλη Ρασούλη και τραγουδούν μαζί τα “Νέγρικα” με την Μαρία Φαραντούρη.
Η συνεργασία του με το Νίκο Ξυδάκη στα “Δήθεν” είναι που θα τον καθιερώσει ως έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες μουσικούς της γενιάς του, με επιτυχίες όπως “Αχ Ελλάδα”, “Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια”, ” Πότε Βούδας, πότε Κούδας”, ” Το κοτλέ παντελονάκι”, ” Τίποτα δεν πάει χαμένο”. Τα τραγούδια του έγιναν γνωστά σε Ισραήλ, Τουρκία, Σερβία μέχρι και την μακρινή Ιαπωνία.
Σε όλη αυτή τη διαδρομή, που συνεχίστηκε δυναμικά μέχρι και το μοιραίο φινάλε του, ο Μανώλης Ρασούλης είχε έντονη παρουσία και παρεμβάσεις σε όλες τις κοινωνικοπολιπολιτισμικές δράσεις του τόπου.