Είναι 100 λεπτά από την Αθήνα, έχει θέα όλο το Ναύπλιο, υπέροχο φτηνό φαγητό και μένεις Σαββατοκύριακο με 50€

Κιβέρι: Ιδανικός τόπος για καλοκαρινές διακοπές

Κιβέρι: Το Κιβέρι είναι ένα παραλιακό χωριό στον νομό Αργολίδος, μόλις λίγα χιλιόμετρα από την πόλη του Άργους και την πόλη Ναυπλίου. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού το Κιβέρι Αργολίδας είναι ένα ήσυχο παραθαλάσσιο χωρίο, ιδανικός προορισμός για διακοπές μιας και διατηρεί τον παραδοσιακό Ελληνικό του χαρακτήρα προσφέροντας όλα όσα χρειάζεται ο επισκέπτης.

Λόγω της τοποθεσίας του το Κιβέρι συνδυάζει τις παραθαλάσσιες διακοπές με την εξερεύνηση της αρχαίας Ελληνικής ιστορίας.

το χωριό υπάρχουν όλα όσα χρειάζεται ένας επισκέπτης κάνοντας τις διακοπές του μοναδικές σε ένα παραδοσιακό Ελληνικό περιβάλλον. Υπάρχουν αρκετά εστιατόρια και ταβέρνες όπου μπορείς να απολαύσεις φρέσκο ψάρι και παραδοσιακό Ελληνικό φαγητό. Επίσης θα βρείτε καφετέριες και μπαρ όπου μπορείτε να διασκεδάσετε όλη την ημέρα μέχρι τα μεσάνυχτα.

Gulf of Argolis, Peloponnese Coastal karst spring with very little pollution by minerals. Karstwater camethrough various carbonate rock joints from high plateaus in mountainous Corinthia and Arcadia (mainly Stymfalia plateau and Tripolis plateau)

Οι παραλίες του χωριού συγκεντρώνουν αρκετό κόσμο μιας και είναι βραβευμένες με την μπλε σημαία για τα καθαρά νερά τους. Υπάρχουν δύο οργανωμένες παραλίες αλλά και πλήθος άλλων γύρω από το χωριό.

Το παραδοσιακό πανηγύρι του χωριού πραγματοποιείται κάθε καλοκαίρι, στις 28 Αυγούστου, όπου γιορτάζει η εκκλησία του χωριού Άγιος Ιωάννης. Στο χώρο του δημοτικού σχολείου του χωριού οργανώνεται το παραδοσιακό γλέντι με ζωντανή παραδοσιακή μουσική.

Η παραλία του Κιβερίου – Πληροφορίες

Η παραλία Κιβέρι βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα του Αργολικού Κόλπου, 13 χλμ. νοτιοδυτικά από την πόλη του Ναυπλίου. Η κολυμβητική ακτή αποτελεί το παράλιο τμήμα ενός κλειστού κόλπου, μήκους 540 μ.. Η ακτή καταλαμβάνει το σύνολο του κόλπου και έχει μέσο πλάτος 10 μ. και προσανατολισμό βορειοανατολικό.

Ο πυθμένας της θάλασσας αποτελείται από βότσαλο και η παράκτια ζώνη από βότσαλο με λίγα βράχια στο νότιο άκρο. Η παράκτια ζώνη είναι τροποποιημένη, λόγω ύπαρξης πέτρινου τοιχίου ανάντη της ακτής, πεζοδρομίου κατά μήκος της ακτής και προβλητών από σκυρόδεμα.

Στο βόρειο τμήμα υπάρχουν λεύκες, ενώ στο νότιο τμήμα υπάρχουν καλλωπιστικά φυτά (φοίνικες). Η θαλάσσια βιοποικιλότητα περιλαμβάνει κυρίως φαιοφύκη και χλωροφύκη που είναι προσκολλημένα στα βραχώδη τμήματα του πυθμένα., ενώ εμφανίζονται διάσπαρτα μαλάκια (πεταλίδες), εχινόδερμα (αχινοί και αστερίες), ανθόζωα (κόκκινη ανεμώνη) και γαστερόποδα (θαλάσσια σαλιγκάρια, κοχύλια) και περιστασιακώς κέφαλοι και καλόγριες. Τα κολυμβητικά ύδατα στα πρώτα μέτρα είναι βαθιά και η κλίση του πυθμένα ήπια (σε απόσταση 170 μ. από την ακτή το βάθος προσεγγίζει τα 5 μ.).

Η πρόσβαση στην παραλία γίνεται οδικώς, μέσω του οδικού δικτύου Άργους – Άστρους. Η παραλία είναι οργανωμένη και διαθέτει υποδομές όπως ομπρέλες, ντους, αποδυτήρια, καλάθια και κάδους απορριμμάτων. Στο βόρειο άκρο της ακτής υπάρχει διαμορφωμένη ράμπα για ανέλκυση και καθέλκυση μικρών σκαφών. Στο βόρειο άκρο της ακτής υπάρχει εστιατόριο. Ο μέγιστος αριθμός λουομένων εκτιμάται σε 250 άτομα.

Σε μικρή απόσταση από το βόρειο άκρο της κολυμβητικής ακτής υπάρχει λιμανάκι, όπου αγκυροβολούν μικρά αλιευτικά σκάφη. Η άμεση περιοχή γύρω από την παραλία έχει αστική χρήση. Ανάντη της ακτής υπάρχει χώρος στάθμευσης οχημάτων και ασφαλτοστρωμένος δρόμος, κατά μήκος του οποίου υπάρχουν κύριες και παραθεριστικές κατοικίες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, αναψυκτήρια και εστιατόρια. Στο βόρειο τμήμα της ακτής εκβάλλει το ρέμα Ξοβριό.

Η περιοχής της Αργολίδας είναι πλούσια σε τοπικά και προϊόντα, φρέσκα φρούτα και λαχανικά, ανάλογα με την περίοδο του χρόνου που θα την επισκεφθείτε. Πέρα από τα φρέσκα πορτοκάλια και τα προϊόντα που φτιάχνουν από αυτά, θα βρείτε μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού από Συνεταιρισμούς Γυναικών, ελαιόλαδο, σπιτικές πίτες, τουρσιά και χυλοπίτες.

Η Ιστορία του Κιβερίου

Σύμφωνα με το Wikipedia: Κατά τη μυθολογία, εδώ είχε αγκυροβολήσει ο Δαναός. Στην περιοχή υπήρχε ναός του Γενέσιου Ποσειδώνα και επίσης έχουν ανακαλυφθεί Μυκηναϊκοί τάφοι και υπολείμματα αρχαίου οικισμού στη θέση Άγιος Δημήτριος. Γύρω από το ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου Κιβερίου έχει αποκαλυφθεί και ανασκαφεί ένα νεκροταφείο της Ύστερης Ελλαδικής Εποχής ΙΙΙ (1400-1100 π.Χ.). Οι ανασκαφές έγιναν το 1967 και το 1993, δίχως να δημοσιευθούν επιστημονικά τα ευρήματα μέχρι σήμερα. Το μυκηναϊκό νεκροταφείο ήταν σχετικά πολυτελές, καθώς δεν περιλάμβανε απλούς λακκοειδείς τάφους. Οι τάφοι είναι θαλαμωτοί, παρόμοιου τύπου με εκείνους στα Δενδρά και την Ασίνη.

Πρόκειται για ακανόνιστου σχήματος σπηλαιώδη υπόγεια λαξεύματα στο μαλακό βράχο, στα οποία οδηγεί μια επίσης λαξευμένη κατωφέρεια, ο δρόμος. Ήταν μάλλον οικογενειακοί τάφοι και χρησιμοποιούνταν από τα μεσαία στρώματα του πληθυσμού. Κατασκευάζονταν κατά συστάδες, σχηματίζοντας νεκροταφεία. Το είδος αυτό εμφανίστηκε κατά την Υστεροελλαδική ΙΙ και συνεχίστηκε μέχρι την Υστεροελλαδική ΙΙΙ Γ περίοδο (1400-1100 π.Χ.).

Ορισμένοι αρχαιολόγοι έχουν υποστηρίξει ότι η Λέρνη παρήκμασε στην ύστερη μυκηναϊκή εποχή, μετετράπηκε σε νεκροταφείο και εγκαταλείφθηκε περί το 1250 π.Χ. To Κιβέρι θα μπορούσε να είναι το νεκροταφείο των πλουσιότερων κατοίκων της, γιατί στους Μύλους δεν μπορούν να κατασκευαστούν θαλαμωτοί τάφοι, εξαιτίας του σκληρού και βραχώδους εδάφους του λόφου Προφήτη Ηλία. Μετά την ύστερη μυκηναϊκή εποχή δεν υπάρχουν πολλές υλικές ή κειμενικές μαρτυρίες για τον ευρύτερο χώρο του Κιβερίου.

Ο Παυσανίας μαρτυρεί ότι μετά τη Λέρνη, παραθαλάσσια, υπήρχε μια τοποθεσία που λέγεται Γενέσιο, επειδή βρισκόταν μικρό ιερό του Γενεσίου Ποσειδώνα, ναός δηλαδή που τιμάτο η γέννηση του θεού. Μετά το ιερό αυτό μαρτυρείται μια τοποθεσία που λέγεται Απόβαθμοι, επειδή εκεί, κατά τον μύθο, είχε αποβιβασθεί ο Δαναός με την οικογένειά του, όταν μετοίκησαν από την Αίγυπτο στο Άργος. Ο μύθος αυτός υποδεικνύει ότι ίσως να υπήρχε στην περιοχή κάποιο ίχνος αρχαίου λιμανιού, το οποίο οι ντόπιοι είχαν συνδέσει με τον Δαναό. Λειτουργικό λιμάνι, στην εποχή του Παυσανία, δεν υπήρχε πια, ενώ επίνειο του Άργους ήταν το Τημένιο.