Ντόρα Σιμοπούλου: Άγνωστες πληροφορίες για τη ζωή της ηθοποιού
Το 1941 γεννήθηκε η Ελληνίδα ηθοποιός Ντόρα (Ισιδώρα) Σιμοπούλου, η οποία έφυγε από τη ζωή στις 08/08/2016. Είχε μανία με τα αστυνομικά ενώ είχε ομολογήσει σε συνέντευξή της για το αστυνομικό βιβλίο που έγραφε:«Δεν ξέρω αν θα εκδοθεί ποτέ. Χρόνο έχω άφθονο, κέφια δεν έχω. Υποφέρω κι εγώ από τη γενικότερη κατάθλιψη»
Η Ντόρα Σιμοπούλου συμμετείχε στην κινηματογραφική μεταφορά του έργου Η Φόνισσα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη όπως και στην τηλεοπτική μεταφορά του έργου του Γυφτοπούλα. Συμμετείχε και στο επεισόδιο Η Βεντέτα της Σειράς Κωνσταντίνου και Ελένης υποδυόμενη τη μητέρα του Σπύρο Μπιμπίλα καθώς και στις Επτά Θανάσιμες Πεθερές, σαν guest star στο επεισόδιο Η Τσιγγάνα Πεθερά.
Έγραψε αρκετά σενάρια μαζί με την επίσης ηθοποιό Άννα Μακράκη κατά τη δεκαετία του 1990, για τα «Χαραυγή», «Σκιές πάνω από την πόλη», «Έρωτας και πάθος», «Νέμεσις», «Οικογένεια», «Στενές επαφές τρύπιου τοίχου».
Έδινε σπάνια συνεντεύξεις και το 2007 έδωσε την τελευταία της στην Καθημερινή, από την οποία μπορεί κανείς να καταλάβει πολλά για τη ζωή της.
Η τρίτη συνέντευξη της ζωής της, που είχε δώσει το 2007 στη Γιώτα Σύκκα της Καθημερινής. Διαβάστε όλη τη συνέντευξη όπως είχε δημοσιευτεί:
«Έχω κάνει αίτηση για σύνταξη, δεν πολυπαίζω, αλλά όταν με χρειάζονται οι «Μέτοικοι» πηγαίνω». Είναι η πρώτη κουβέντα της Ντόρας Σιμοπούλου, με μια έκπληξη είναι αλήθεια, στην πρόταση για συνέντευξη. Στα 47 χρόνια που έχει στο θέατρο από τότε που τελείωσε τη σχολή του Πέλλου Κατσέλη, δύο συνεντεύξεις έδωσε όλες κι όλες, και δεν παραπονιέται γι’ αυτό. Χαμηλών τόνων ηθοποιός, που δεν επιδίωξε ποτέ την προβολή, είναι από αυτές που θεωρούνται στυλοβάτες κάθε παράστασης».
Ντόρα Σιμοπούλου: Η χρυσή ηθοποιός των μικρών ρόλων
«Δεν είχα φιλοδοξίες για μεγαλύτερα πράγματα. Ούτε για την προβολή και την πρώτη γραμμή». Κάθε έργο πρέπει, όπως λέει, να της πηγαίνει. «Είμαι 66 χρόνων, δεν μπορώ να παίξω όλες τις ηρωίδες». Τα μικρά πράγματα είναι που τη διασκεδάζουν. Το ανέβασμα μια παράστασης στο τέλος της σεζόν, έργα με χαρακτήρα και χιούμορ, ρόλοι που ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία της. «Καλά, αν τύχει ένα μεγάλος ρόλος δεν θα πω όχι, όμως οι μικροί ρόλοι σού αφήνουν μια ελευθερία. Να βλέπεις και τους άλλους τι κάνουν αλλά και συ, να εκφράζεσαι όπως θέλεις».
«Στη ζωή μου, παρότι είμαι μελαγχολική ως χαρακτήρας, πιστεύω πως όλα τα πράγματα έχουν και την άλλη πλευρά. Διασκεδάζω με τα πιο απίθανα πράγματα, ακόμη και με τις ειδήσεις, όσα βλέπω γύρω μου, κάποιες σκηνές στο σούπερ μάρκετ. Συχνά γελάω μόνη».