Σ’ ολόκληρη τη χώρα εντοπίζονται σήμερα πάνω από 1.400 φάροι, φανοί, φαρόπλοια και φωτοσημαντήρες, ο καθένας με τη δική του ιστορία, πολλοί απ’ αυτούς με ιδιαίτερους θρύλους και ιστορίες να τους συνοδεύουν, και όλοι ανεξαιρέτως με τόσα και τόσα χρόνια στην πλάτη τους να καθοδηγούν με ασφάλεια τους ναυτικούς που διασχίζουν τις ελληνικές θάλασσες.
Ο πρώτος φάρος στη χώρα ανάβει το 1829 στην Αίγινα, πρωτεύουσα τότε του υπό σύσταση ελληνικού κράτους, ήδη ωστόσο λειτουργούν φάροι στα υπό αγγλική εξουσία στα Επτάνησα (Κέρκυρα, Κεφαλονιά, Παξοί). Με την πάροδο του χρόνου το φαρικό δίκτυο αναπτύσσεται, αρχικά με ευθύνη των κατά τόπους λιμενικών αρχών και αργότερα με κρατική μέριμνα.
Ο Β’ Παγκόσμιος θα καταστρέψει δεκάδες από αυτούς ενώ άλλοι θα παραμείνουν σβηστοί καθόλη τη διάρκειά του. Με την απελευθέρωση το φαρικό δίκτυο αναπτύσσεται και εκσυγχρονίζεται, υιοθετώντας τη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος αντί του πετρελαίου. Σήμερα αρκετοί φάροι έχουν ανακηρυχθεί νεότερα μνημεία που χρήζουν διατήρησης.
1. Λακωνία, Ταίναρο
Τέρμα Πελοπόννησος και μπροστά του όλη η Μεσόγειος. Μια μυστηριακή αύρα τύλιγε πάντα το Ακροταίναρο, οι αρχαίοι μάλιστα τοποθετούσαν εδώ μία από τις επτά πύλες του Αδη. Το «σκοτάδι» χάθηκε το 1887, όταν για πρώτη φορά άναψε ο φάρος, και ο Κάβο Ματαπάς, όπως τον λένε οι ναυτικοί, έγινε οδηγός ασφαλούς πλοήγησης στα δύσκολα νερά του Ταινάρου. Ο φάρος έχει ύψος 16μ. και μέχρι το 1984 φιλοξενούσε τρεις φαροφύλακες, πριν η τεχνολογία καταστήσει την παρουσία τους μη απαραίτητη. Για να φτάσεις εδώ, θα ακολουθήσεις το μονοπάτι από το χωριό Κοκκινόγεια (2,2 χλμ.).
2. Κορινθία, Περαχώρα
Από το 1897 είναι σταθερό σημείο αναφοράς για τα πλοία που ετοιμάζονται να μπουν στη διώρυγα της Κορίνθου. Ο φάρος του Ηραίου Περαχώρας (ή Ακρας Μελαγκάβι) πρωτολειτούργησε με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο, παρέμεινε σβηστός κατά τη διάρκεια της Κατοχής, για να ανάψει ξανά το 1947. Το 1982 το πετρέλαιο αντικαταστάθηκε από ηλεκτρικά κυκλώματα και ο φάρος συνεχίζει μέχρι σήμερα να στέλνει το φως του έως και 19 ν.μ. μακριά. Χώρια που απολαμβάνει και το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα στον Κορινθιακό. Βρίσκεται πάνω ακριβώς από το αρχαίο λιμάνι του Ηραίου και απέχει περίπου 400 μέτρα από τον αρχαιολογικό χώρο.
3. Λακωνία, Μαλέας
Ο Κάβο Μαλιάς στοίχειωνε πάντα τους χειρότερους εφιάλτες των ναυτικών. «Σαν θες να περάσεις τον Μαλέα, ξέχνα πως έχεις οικογένεια», προειδοποιούσε ο αρχαίος ιστορικός Στράβων, σαν απόσταγμα της εμπειρίας από τα εκατοντάδες ναυάγια που είδε το θρυλικό αυτό ακρωτήρι στο πιο ανατολικό πόδι της Πελοποννήσου. Η στρατηγική του θέση, εκεί που χαράζουν νέα πορεία τα πλοία που μπαίνουν στο Αιγαίο (και αντίστροφα), έκανε απαραίτητη την κατασκευή ενός φάρου, όχι και το ευκολότερο έργο του κόσμου σαν αναλογιστείς τις συνθήκες που επικρατούν σχεδόν πάντα εδώ. Ο ύψους 15 μ. πέτρινος φάρος του χτίστηκε τελικά το 1883, και πριν από λίγα χρόνια, το 2009, αναστηλώθηκε πλήρως. Για να φτάσεις μέχρι τον φάρο, θα ξεκινήσεις από το χωριό Βελανίδια, θα πάρεις τον χωματόδρομο από την Παναγία Δεκαπεντίστρα και τέλος το μονοπάτι που ξεκινά από το εκκλησάκι του Αγίου Μύρωνα.
